προηγουμένης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ɛː.ɡuː.mé.nɛːs/ → /pro.i.ɣuˈme.nis/ → /pro.i.ɣuˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɛː.ɡuː.mé.nɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.e̝.ɡuˈme.ne̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nis/

Participle

προηγουμένης • (proēgouménēs)

1. genitive singular feminine of προηγούμενος (proēgoúmenos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pro.i.ɣu.ˈme.nis/
• Hyphenation: προ‧η‧γου‧μέ‧νης

Noun

προηγουμένης • (proïgouménis) f

1. Genitive singular form of προηγουμένη (proïgouméni).

Participle

προηγουμένης • (proïgouménis) (learned) alternative of προηγούμενης (proïgoúmenis)

1. Genitive feminine singular form of προηγούμενος (proïgoúmenos).

See also

• προηγούμενης (proïgoúmenis)