προκαταλαμβάνοντας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ka.ta.lam.bá.non.tas/ → /pro.ka.ta.lamˈba.non.tas/ → /pro.ka.ta.lamˈba.non.das/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ka.ta.lam.bá.non.tas/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.ka.ta.lamˈba.non.tas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.ka.ta.lamˈba.non.tas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.ka.ta.lamˈba.non.tas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.ka.ta.lamˈba.non.das/

Participle

προκᾰτᾰλαμβάνοντᾰς • (prokatalambánontas)

1. masculine accusative plural of προκαταλαμβάνων (prokatalambánōn)