προλόγῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ló.ɡɔːi̯/ → /proˈlo.ɣo/ → /proˈlo.ɣo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ló.ɡɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈlo.ɡo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈlo.ɣo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈlo.ɣo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈlo.ɣo/

Noun

προλόγῳ • (prológōi)

1. dative singular of πρόλογος (prólogos)