πόλεμε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pó.le.me/ → /ˈpo.le.me/ → /ˈpo.le.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pó.le.me/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpo.le.me/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpo.le.me/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpo.le.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpo.le.me/

Noun

πόλεμε • (póleme)

1. vocative singular of πόλεμος (pólemos)

Greek

Noun

πόλεμε • (póleme) m

1. Vocative singular form of πόλεμος (pólemos).