σύμπτωση
Greek edit
Etymology edit
From Ancient Greek σύμπτωσις (súmptōsis), from σῠν- (sun-) + πτῶσις (ptôsis) (from πίπτω (píptō)).
Noun edit
σύμπτωση • (sýmptosi) f (plural συμπτώσεις)
Declension edit
declension of σύμπτωση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | σύμπτωση • | συμπτώσεις • | |
| genitive | σύμπτωσης • | συμπτώσεων • | |
| accusative | σύμπτωση • | συμπτώσεις • | |
| vocative | σύμπτωση • | συμπτώσεις • | |
| Older or formal genitive singular: συμπτώσεως • | |||
Related terms edit
- συμπίπτω (sympípto)
- συμπτωματικός (symptomatikós)