τραπόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tra.pó.me.nos/ → /traˈpo.me.nos/ → /traˈpo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tra.pó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /traˈpo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /traˈpo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /traˈpo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /traˈpo.me.nos/

Participle

τρᾰπόμενος • (trapómenos) m (feminine τρᾰπομένη, neuter τρᾰπόμενον); first/second declension

1. aorist middle participle of τρέπω (trépō)

Declension

First and second declension of τρᾰπόμενος; τρᾰπομένη; τρᾰπόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τρᾰπόμενος trapómenos	τρᾰπομένη trapoménē	τρᾰπόμενον trapómenon		τρᾰπομένω trapoménō	τρᾰπομένᾱ trapoménā	τρᾰπομένω trapoménō		τρᾰπόμενοι trapómenoi	τρᾰπόμεναι trapómenai	τρᾰπόμενᾰ trapómena
Genitive		τρᾰπομένου trapoménou	τρᾰπομένης trapoménēs	τρᾰπομένου trapoménou		τρᾰπομένοιν trapoménoin	τρᾰπομέναιν trapoménain	τρᾰπομένοιν trapoménoin		τρᾰπομένων trapoménōn	τρᾰπομένων trapoménōn	τρᾰπομένων trapoménōn
Dative		τρᾰπομένῳ trapoménōi	τρᾰπομένῃ trapoménēi	τρᾰπομένῳ trapoménōi		τρᾰπομένοιν trapoménoin	τρᾰπομέναιν trapoménain	τρᾰπομένοιν trapoménoin		τρᾰπομένοις trapoménois	τρᾰπομέναις trapoménais	τρᾰπομένοις trapoménois
Accusative		τρᾰπόμενον trapómenon	τρᾰπομένην trapoménēn	τρᾰπόμενον trapómenon		τρᾰπομένω trapoménō	τρᾰπομένᾱ trapoménā	τρᾰπομένω trapoménō		τρᾰπομένους trapoménous	τρᾰπομένᾱς trapoménās	τρᾰπόμενᾰ trapómena
Vocative		τρᾰπόμενε trapómene	τρᾰπομένη trapoménē	τρᾰπόμενον trapómenon		τρᾰπομένω trapoménō	τρᾰπομένᾱ trapoménā	τρᾰπομένω trapoménō		τρᾰπόμενοι trapómenoi	τρᾰπόμεναι trapómenai	τρᾰπόμενᾰ trapómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		τρᾰπομένως trapoménōs				τρᾰπομενώτερος trapomenṓteros				τρᾰπομενώτᾰτος trapomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.