τραχεία

See also: τραχεῖα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /traː.kʰěː.aː/ → /traˈçi.a/ → /traˈçi.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /traː.kʰěː.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /traˈkʰi.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /traˈçi.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /traˈçi.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /traˈçi.a/

Adjective

τρᾱχείᾱ • (trākheíā)

1. feminine nominative/accusative/vocative dual of τρᾱχύς (trākhús)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /tɾaˈçi.a/

Noun

τραχεία • (tracheía) f (plural τραχείες)

1. (anatomy, medicine) trachea (thin-walled, cartilaginous tube connecting the larynx to the bronchi)

Declension

declension of τραχεία

case     \     number	singular	plural
nominative	τραχεία •	τραχείες •
genitive	τραχείας •	τραχειών •
accusative	τραχεία •	τραχείες •
vocative	τραχεία •	τραχείες •

See also

• λάρυγγας n (láryngas, “larynx”)
• λαρύγγι n (larýngi, “throat”)

Further reading

• τραχεία on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el