τροπαῖος

Ancient Greek

Etymology

From τροπή (tropḗ, “turn”) +‎ -ιος (-ios, adjective suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tro.pâi̯.os/ → /troˈpɛ.os/ → /troˈpe.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tro.pâi̯.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /troˈpɛ.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /troˈpɛ.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /troˈpe.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /troˈpe.os/

Adjective

τροπαῖος • (tropaîos) m (feminine τροπαίᾱ, neuter τροπαῖον); first/second declension

1. of a turning or change
2. of or for defeat
   • 430 BCE, Euripides, Herakles' Children 402
   • 442 BCE, Sophocles, Antigone 143
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Women of Trachis 303
   • 430 BCE, Euripides, Herakles' Children 867
   • Inscriptiones Graecae 173
   1. causing rout
      • 458 BCE, Euripides, Electra 469
3. turning away, averting
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Women of Trachis 303

Inflection

First and second declension of τροπαῖος; τροπαίᾱ; τροπαῖον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τροπαῖος tropaîos	τροπαίᾱ tropaíā	τροπαῖον tropaîon		τροπαίω tropaíō	τροπαίᾱ tropaíā	τροπαίω tropaíō		τροπαῖοι tropaîoi	τροπαῖαι tropaîai	τροπαῖᾰ tropaîa
Genitive		τροπαίου tropaíou	τροπαίᾱς tropaíās	τροπαίου tropaíou		τροπαίοιν tropaíoin	τροπαίαιν tropaíain	τροπαίοιν tropaíoin		τροπαίων tropaíōn	τροπαίων tropaíōn	τροπαίων tropaíōn
Dative		τροπαίῳ tropaíōi	τροπαίᾳ tropaíāi	τροπαίῳ tropaíōi		τροπαίοιν tropaíoin	τροπαίαιν tropaíain	τροπαίοιν tropaíoin		τροπαίοις tropaíois	τροπαίαις tropaíais	τροπαίοις tropaíois
Accusative		τροπαῖον tropaîon	τροπαίᾱν tropaíān	τροπαῖον tropaîon		τροπαίω tropaíō	τροπαίᾱ tropaíā	τροπαίω tropaíō		τροπαίους tropaíous	τροπαίᾱς tropaíās	τροπαῖᾰ tropaîa
Vocative		τροπαῖε tropaîe	τροπαίᾱ tropaíā	τροπαῖον tropaîon		τροπαίω tropaíō	τροπαίᾱ tropaíā	τροπαίω tropaíō		τροπαῖοι tropaîoi	τροπαῖαι tropaîai	τροπαῖᾰ tropaîa
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		τροπαίως tropaíōs				τροπαιότερος tropaióteros				τροπαιότᾰτος tropaiótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms

• (turning away): ἀποτρόπαιος (apotrópaios)

Derived terms

• τρόπαιον (trópaion)

Descendants

• Latin: tropaeus

References

• “τροπαῖος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τροπαῖος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• τροπαῖος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • averting idem, page 55.
  • rout idem, page 723.