Greek

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /tɾoˈçe.os/
  • Hyphenation: τρο‧χαί‧ος

Etymology 1

edit

Learned borrowing from Ancient Greek τροχαῖος (trokhaîos).[1]

Noun

edit

τροχαίος (trochaíosm (plural τροχαίοι)

  1. trochee
Declension
edit
singular plural
nominative τροχαίος (trochaíos) τροχαίοι (trochaíoi)
genitive τροχαίου (trochaíou) τροχαίων (trochaíon)
accusative τροχαίο (trochaío) τροχαίους (trochaíous)
vocative τροχαίε (trochaíe) τροχαίοι (trochaíoi)
edit

Etymology 2

edit

Back-formation from τροχαία (trochaía, traffic department), from τροχ(ός) (troch(ós)) +‎ -αία (-aía, feminine of -αίος). Compare Koine Greek τροχαῖος (trokhaîos, running).[1]

Adjective

edit

τροχαίος (trochaíosm (feminine τροχαία, neuter τροχαίο) (transport)

  1. wheeled, on wheels
    τροχαίο υλικόtrochaío ylikórolling stock
  2. road traffic, traffic (attributive)
    τροχαίο ατύχημαtrochaío atýchima(road) traffic accident
  3. (nominalized) traffic officer
    Synonym: τροχονόμος m (trochonómos)
Declension
edit
Declension of τροχαίος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative τροχαίος (trochaíos) τροχαία (trochaía) τροχαίο (trochaío) τροχαίοι (trochaíoi) τροχαίες (trochaíes) τροχαία (trochaía)
genitive τροχαίου (trochaíou) τροχαίας (trochaías) τροχαίου (trochaíou) τροχαίων (trochaíon) τροχαίων (trochaíon) τροχαίων (trochaíon)
accusative τροχαίο (trochaío) τροχαία (trochaía) τροχαίο (trochaío) τροχαίους (trochaíous) τροχαίες (trochaíes) τροχαία (trochaía)
vocative τροχαίε (trochaíe) τροχαία (trochaía) τροχαίο (trochaío) τροχαίοι (trochaíoi) τροχαίες (trochaíes) τροχαία (trochaía)
Derived terms
edit
edit

References

edit
  1. 1.0 1.1 τροχαίος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language