χαϊδευτικός
Greek
editEtymology
editFrom χαϊδεύ(ω) (chaïdév(o)) + -τικός (-tikós).[1]
Pronunciation
editAdjective
editχαϊδευτικός • (chaïdeftikós) m (feminine χαϊδευτική, neuter χαϊδευτικό)
- affectionate (characterized by or proceeding from affection)
- endearing, of endearment (of a name, word, etc.: indicating affection)
Declension
editDeclension of χαϊδευτικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | χαϊδευτικός • | χαϊδευτική • | χαϊδευτικό • | χαϊδευτικοί • | χαϊδευτικές • | χαϊδευτικά • |
| genitive | χαϊδευτικού • | χαϊδευτικής • | χαϊδευτικού • | χαϊδευτικών • | χαϊδευτικών • | χαϊδευτικών • |
| accusative | χαϊδευτικό • | χαϊδευτική • | χαϊδευτικό • | χαϊδευτικούς • | χαϊδευτικές • | χαϊδευτικά • |
| vocative | χαϊδευτικέ • | χαϊδευτική • | χαϊδευτικό • | χαϊδευτικοί • | χαϊδευτικές • | χαϊδευτικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χαϊδευτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χαϊδευτικός, etc.) | |||||
Derived terms
edit- χαϊδευτικά (chaïdeftiká, adverb)
- χαϊδευτικό n (chaïdeftikó)
Related terms
editReferences
edit- ^ χαϊδευτικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language