ψυχοπομποῦ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /psyː.kʰo.pom.pûː/ → /psy.xo.pomˈpu/ → /psi.xo.pomˈbu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /psyː.kʰo.pom.pûː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /psy.kʰo.pomˈpu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /psy.xo.pomˈpu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /psy.xo.pomˈpu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /psi.xo.pomˈbu/

Adjective

ψῡχοπομποῦ • (psūkhopompoû)

1. masculine/feminine/neuter genitive singular of ψῡχοπομπός (psūkhopompós)

Noun

ψῡχοπομποῦ • (psūkhopompoû)

1. genitive singular of ψῡχοπομπός (psūkhopompós)