абдал

BulgarianEdit

EtymologyEdit

Borrowed from Ottoman Turkish ابدال(abdal, aptal) (whence Turkish aptal, abdal), from Arabic اَبْدَال(abdāl), plural of بَدَل(badal, a substitute), from بَدَلَ(badala, to replace).

PronunciationEdit

NounEdit

абда́л (abdálm

  1. (low colloquial) fool, idiot, simpleton
    Synonyms: глупак (glupak), глупец (glupec), тъпак (tǎpak), идиот (idiot), малоумник (maloumnik)

DeclensionEdit

MacedonianEdit

EtymologyEdit

Borrowed from Ottoman Turkish ابدال(abdal, aptal) (whence Turkish aptal, abdal), from Arabic اَبْدَال(abdāl), plural of بَدَل(badal, a substitute), from بَدَلَ(badala, to replace).

PronunciationEdit

  • IPA(key): [ˈabdaɫ]
  • (file)
  • Hyphenation: аб‧дал

NounEdit

абдал (abdalm (plural абдали, diminutive абдалче, augmentative абдалиште)

  1. fool, idiot

DeclensionEdit

SynonymsEdit

ReferencesEdit

  • Belčev, Tole (2016), “абдал”, in Речник на турцизми, архаизми, дијалектизми и ретко употребувани зборови во македонскиот јазик [Dictionary of Turkisms, Archaisms, Dialectisms and Rarely Used Words in the Macedonian Language] (in Macedonian), Štip: UGD, →ISBN, page 14

RussianEdit

EtymologyEdit

Borrowed from Ottoman Turkish ابدال(abdal, aptal, pauper, Dervish), whence Turkish aptal (idiot); see for more.

PronunciationEdit

NounEdit

абда́л (abdálm inan (genitive абда́ла, uncountable)

  1. Abdal (a sect of Persian monks)

DeclensionEdit

NounEdit

абда́л (abdálm anim (genitive абда́ла, nominative plural абда́лы, genitive plural абда́лов)

  1. (dialectal) a fraud, crook
    Synonyms: обма́нщик (obmánščik), оба́им (obáim)

DeclensionEdit

Serbo-CroatianEdit

EtymologyEdit

Borrowed from Ottoman Turkish ابدال(abdal, aptal) (whence Turkish aptal, abdal), from Arabic اَبْدَال(abdāl), plural of بَدَل(badal, a substitute), from بَدَلَ(badala, to replace).

NounEdit

абдал m (Latin spelling abdal)

  1. fool, idiot
  2. naïf
  3. simpleton

SynonymsEdit