знаваць

Belarusian

Etymology

By surface analysis, знаць (znacʹ) +‎ -ва́ць (-vácʹ). Or a possible clipping of зазнава́ць (zaznavácʹ). Compare Russian знава́ть (znavátʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): [znaˈvat͡sʲ]

Verb

знава́ць • (znavácʹ) impf

1. (transitive, dated) to experience, to know, to undergo (to live through something that may alter one or contribute to one's knowledge, opinions, or skills)

   Synonym: зазнава́ць (zaznavácʹ)

   • 1922 [19th century], Jan Barszczewski, “Гэй, каб нам быць весялей”, in Maksim Harecki, compiler, Хрыстаматыя беларускае літаратуры. ХІ век—1905 год, Vilnius: Віленскае беларускае выдавецтва Б. Клецкіна, page 186:

     Пілі бацькі і дзяды,
     І мы ступім ў іх сьляды:
     Яны гора не знавалі,
     Гарэлку добра сьцябалі.

     Pili bacʹki i dzjady,
     I my stupim ŭ ix sʹljady:
     Jany hóra nje znavali,
     Harelku dóbra sʹcjabali.

     Both our parents and grandfathers drank,
     And we'll follow their footsteps:
     They knew no sorrow,
     Quaffing vodka with relish.

   • 2000, Любоў Васілеўна Ракава, Традыцыі сямейнага выхавання ў беларускай вёсцы‎^[1], Minsk: Ураджай, →ISBN:

     Хто сіратою не бываў, той і ліха не знаваў.

     Xto siratóju nje byvaŭ, toj i lixa nje znavaŭ.

     The one who hasn't been an orphan, has never experienced true hardship.

Conjugation

Conjugation of знава́ць (class 1a, imperfective, transitive)

For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.

imperfective aspect
infinitive	знава́ць znavácʹ
participles	present tense	past tense
active	—	—
passive	—	—
adverbial	—	знава́ўшы znaváŭšy
	present tense	future tense
1st singular я	—	—
2nd singular ты	—	—
3rd singular ён / яна́ / яно́	—	—
1st plural мы	—	—
2nd plural вы	—	—
3rd plural яны́	—	—
imperative	singular	plural
second-person	—	—
past tense	singular	plural мы / вы / яны́
masculine я / ты / ён	знава́ў znaváŭ	знава́лі znaváli
feminine я / ты / яна́	знава́ла znavála
neuter яно́	знава́ла znavála