цел

Bulgarian

Etymology

Borrowed from German Ziel.

Pronunciation

• IPA^(key): [t͡sɛu̯]

Noun

цел • (cel) f

1. goal, aim

Declension

Declension of цел

	singular	plural
indefinite	цел cel	це́ли céli
definite	целта́ celtá	це́лите célite

References

• цел in Rečnik na bǎlgarskija ezik (Institut za bǎlgarski ezik)
• цел in Rečnik na bǎlgarskija ezik (Čitanka.Info)

---

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [t͡sɛɫ]

Etymology 1

From Proto-Slavic *cělъ.

Adjective

цел • (cel) (comparative поцел, superlative најцел, abstract noun целост or целина)

1. whole, entire

Declension

Positive forms of цел

	masculine	feminine	neuter	plural
indefinite	цел	цела	цело	цели
definite unspecified	целиот	целата	целото	целите
definite proximal	целиов	целава	целово	целиве
definite distal	целион	целана	целоно	целине

Comparative forms of цел

	masculine	feminine	neuter	plural
indefinite	поцел	поцела	поцело	поцели
definite unspecified	поцелиот	поцелата	поцелото	поцелите
definite proximal	поцелиов	поцелава	поцелово	поцеливе
definite distal	поцелион	поцелана	поцелоно	поцелине

Superlative forms of цел

	masculine	feminine	neuter	plural
indefinite	најцел	најцела	најцело	најцели
definite unspecified	најцелиот	најцелата	најцелото	најцелите
definite proximal	најцелиов	најцелава	најцелово	најцеливе
definite distal	најцелион	најцелана	најцелоно	најцелине

Etymology 2

From German Ziel.

Noun

цел • (cel) f (plural цели, related adjective целен)

1. goal, aim
2. target

Declension

Declension of цел

	singular	plural
indefinite	цел	цели
definite unspecified	целта	целите
definite proximal	—	целиве
definite distal	—	целине
vocative	цел	цели

Derived terms

• сѐ со цел

---

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [t͡sɛɫ]

• Audio

  (file)

Adjective

цел • (cel)

1. short masculine singular of це́лый (célyj)