ոռ

Armenian

Etymology

Inherited from Old Armenian ոռ (oṙ).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /vor/, [vor]
• (Western Armenian) IPA^(key): /vor/, [vor]

Noun

ոռ • (oṙ)

1. (vulgar) ass, buttocks

   Synonym: հետույք (hetuykʻ)

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	ոռ (oṙ)	ոռեր (oṙer)
dative	ոռի (oṙi)	ոռերի (oṙeri)
ablative	ոռից (oṙicʻ)	ոռերից (oṙericʻ)
instrumental	ոռով (oṙov)	ոռերով (oṙerov)
locative	ոռում (oṙum)	ոռերում (oṙerum)
	definite forms
nominative	ոռը/ոռն (oṙə/oṙn)	ոռերը/ոռերն (oṙerə/oṙern)
dative	ոռին (oṙin)	ոռերին (oṙerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	ոռս (oṙs)	ոռերս (oṙers)
dative	ոռիս (oṙis)	ոռերիս (oṙeris)
ablative	ոռիցս (oṙicʻs)	ոռերիցս (oṙericʻs)
instrumental	ոռովս (oṙovs)	ոռերովս (oṙerovs)
locative	ոռումս (oṙums)	ոռերումս (oṙerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	ոռդ (oṙd)	ոռերդ (oṙerd)
dative	ոռիդ (oṙid)	ոռերիդ (oṙerid)
ablative	ոռիցդ (oṙicʻd)	ոռերիցդ (oṙericʻd)
instrumental	ոռովդ (oṙovd)	ոռերովդ (oṙerovd)
locative	ոռումդ (oṙumd)	ոռերումդ (oṙerumd)

i-type, inanimate (Western Armenian)

	singular	plural
nominative	ոռ (oṙ)	ոռեր (oṙer)
dative	ոռի (oṙi)	ոռերու (oṙeru)
ablative	ոռէ (oṙē)	ոռերէ (oṙerē)
instrumental	ոռով (oṙov)	ոռերով (oṙerov)
	definite forms
nominative	ոռը/ոռն (oṙə/oṙn)	ոռերը/ոռերն (oṙerə/oṙern)
dative	ոռին (oṙin)	ոռերուն (oṙerun)
ablative	ոռէն (oṙēn)	ոռերէն (oṙerēn)
instrumental	ոռովը/ոռովն (oṙovə/oṙovn)	ոռերովը/ոռերովն (oṙerovə/oṙerovn)
	1st person possessive forms (my)
nominative	ոռս (oṙs)	ոռերս (oṙers)
dative	ոռիս (oṙis)	ոռերուս (oṙerus)
ablative	ոռէս (oṙēs)	ոռերէս (oṙerēs)
instrumental	ոռովս (oṙovs)	ոռերովս (oṙerovs)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	ոռդ (oṙd)	ոռերդ (oṙerd)
dative	ոռիդ (oṙid)	ոռերուդ (oṙerud)
ablative	ոռէդ (oṙēd)	ոռերէդ (oṙerēd)
instrumental	ոռովդ (oṙovd)	ոռերովդ (oṙerovd)

Derived terms

• ոռատու (oṙatu)
• ոռի (oṙi)

Old Armenian

Etymology

From Proto-Indo-European *h₁orsos (“arse”). Cognates include Ancient Greek ὄρρος (órrhos), Hittite 𒅈𒊏𒀸 (arraš), Old English ærs (English arse, ass), and Old Irish err.

Noun

ոռ • (oṙ)

1. buttocks, ass (of men or animals)
2. (usually in the plural) the bottom (of objects)

Declension

i-type

	singular		plural
nominative	ոռ (oṙ)		ոռք (oṙkʻ)
genitive	ոռի (oṙi)		ոռից (oṙicʻ)
dative	ոռի (oṙi)		ոռից (oṙicʻ)
accusative	ոռ (oṙ)		ոռս (oṙs)
ablative	ոռէ (oṙē)		ոռից (oṙicʻ)
instrumental	ոռիւ (oṙiw)		ոռիւք (oṙiwkʻ)
locative	ոռի (oṙi)		ոռս (oṙs)

Derived terms

• բրդոռ (brdoṙ)
• ոռճան (oṙčan)

Descendants

• Armenian: ոռ (oṙ)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “ոռ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ոռ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “ոռ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
• Matasović, Ranko (2009) A Grammatical Sketch of Classical Armenian‎^[1], Zagreb, page 12