آق

See also: أق‎, أف‎, اڤ‎, and اف‎

Ottoman Turkish

Etymology

From Proto-Turkic *āk.

Adjective

آق • (ak)

1. white

   Synonym: بیاض‎ (beyaz)

Derived terms

• آق جكر‎ (ak ciğer, “lung”)
• آق طوغان‎ (ak doğan, “gyrfalcon”)
• آقچه‎ (akça/akçe, “coin”)
• آقرق‎ (akrak, “whiter”)

See also

Colors in Ottoman Turkish · بویلر‎ (boyalar) (layout · text)

آق (ak)	بوز‎ (boz)	قره‎ (kara)
قزل‎ (kızıl); آل‎ (al)	ترنجی‎ (türünci); قوڭور‎ (koñur)	صاری‎ (sarı)
	یشیل‎ (yeşil)
	گوك‎ (gök)	ماوی‎ (mavi)
مور‎ (mor)	افلاطون‎ (eflatun)	پنبه‎ (pembe)