See also: أضطر

Arabic

edit
Root
ض ر ر (ḍ r r)
13 terms

Pronunciation

edit

Verb

edit

اِضْطَرَّ (iḍṭarra) VIII (non-past يَضْطَرُّ (yaḍṭarru), verbal noun اِضْطِرَار (iḍṭirār))

  1. to force, to compel, to constrain (someone to do something)
    • 609–632 CE, Qur'an, 5:3:
      [] فَمَنِ ٱضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِّإِثْمٍ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
      [] famani ḍṭurra fī maḵmaṣatin ḡayra mutajānifin liʔiṯmin faʔinna l-laha ḡafūrun raḥīmun
      [] But whoever is forced by severe hunger with no inclination to sin - then indeed, Allah is Forgiving and Merciful.

Conjugation

edit
Conjugation of اِضْطَرَّ (VIII, geminate, full passive, verbal noun اِضْطِرَار)
verbal noun
الْمَصْدَر
اِضْطِرَار
iḍṭirār
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُضْطَرّ
muḍṭarr
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُضْطَرّ
muḍṭarr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اِضْطَرَرْتُ
iḍṭarartu
اِضْطَرَرْتَ
iḍṭararta
اِضْطَرَّ
iḍṭarra
اِضْطَرَرْتُمَا
iḍṭarartumā
اِضْطَرَّا
iḍṭarrā
اِضْطَرَرْنَا
iḍṭararnā
اِضْطَرَرْتُمْ
iḍṭarartum
اِضْطَرُّوا
iḍṭarrū
f اِضْطَرَرْتِ
iḍṭararti
اِضْطَرَّتْ
iḍṭarrat
اِضْطَرَّتَا
iḍṭarratā
اِضْطَرَرْتُنَّ
iḍṭarartunna
اِضْطَرَرْنَ
iḍṭararna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَضْطَرُّ
ʔaḍṭarru
تَضْطَرُّ
taḍṭarru
يَضْطَرُّ
yaḍṭarru
تَضْطَرَّانِ
taḍṭarrāni
يَضْطَرَّانِ
yaḍṭarrāni
نَضْطَرُّ
naḍṭarru
تَضْطَرُّونَ
taḍṭarrūna
يَضْطَرُّونَ
yaḍṭarrūna
f تَضْطَرِّينَ
taḍṭarrīna
تَضْطَرُّ
taḍṭarru
تَضْطَرَّانِ
taḍṭarrāni
تَضْطَرِرْنَ
taḍṭarirna
يَضْطَرِرْنَ
yaḍṭarirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَضْطَرَّ
ʔaḍṭarra
تَضْطَرَّ
taḍṭarra
يَضْطَرَّ
yaḍṭarra
تَضْطَرَّا
taḍṭarrā
يَضْطَرَّا
yaḍṭarrā
نَضْطَرَّ
naḍṭarra
تَضْطَرُّوا
taḍṭarrū
يَضْطَرُّوا
yaḍṭarrū
f تَضْطَرِّي
taḍṭarrī
تَضْطَرَّ
taḍṭarra
تَضْطَرَّا
taḍṭarrā
تَضْطَرِرْنَ
taḍṭarirna
يَضْطَرِرْنَ
yaḍṭarirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَضْطَرَّ, أَضْطَرِّ, أَضْطَرِرْ
ʔaḍṭarra, ʔaḍṭarri, ʔaḍṭarir
تَضْطَرَّ, تَضْطَرِّ, تَضْطَرِرْ
taḍṭarra, taḍṭarri, taḍṭarir
يَضْطَرَّ, يَضْطَرِّ, يَضْطَرِرْ
yaḍṭarra, yaḍṭarri, yaḍṭarir
تَضْطَرَّا
taḍṭarrā
يَضْطَرَّا
yaḍṭarrā
نَضْطَرَّ, نَضْطَرِّ, نَضْطَرِرْ
naḍṭarra, naḍṭarri, naḍṭarir
تَضْطَرُّوا
taḍṭarrū
يَضْطَرُّوا
yaḍṭarrū
f تَضْطَرِّي
taḍṭarrī
تَضْطَرَّ, تَضْطَرِّ, تَضْطَرِرْ
taḍṭarra, taḍṭarri, taḍṭarir
تَضْطَرَّا
taḍṭarrā
تَضْطَرِرْنَ
taḍṭarirna
يَضْطَرِرْنَ
yaḍṭarirna
imperative
الْأَمْر
m اِضْطَرَّ, اِضْطَرِّ, اِضْطَرِرْ
iḍṭarra, iḍṭarri, iḍṭarir
اِضْطَرَّا
iḍṭarrā
اِضْطَرُّوا
iḍṭarrū
f اِضْطَرِّي
iḍṭarrī
اِضْطَرِرْنَ
iḍṭarirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اُضْطُرِرْتُ
uḍṭurirtu
اُضْطُرِرْتَ
uḍṭurirta
اُضْطُرَّ
uḍṭurra
اُضْطُرِرْتُمَا
uḍṭurirtumā
اُضْطُرَّا
uḍṭurrā
اُضْطُرِرْنَا
uḍṭurirnā
اُضْطُرِرْتُمْ
uḍṭurirtum
اُضْطُرُّوا
uḍṭurrū
f اُضْطُرِرْتِ
uḍṭurirti
اُضْطُرَّتْ
uḍṭurrat
اُضْطُرَّتَا
uḍṭurratā
اُضْطُرِرْتُنَّ
uḍṭurirtunna
اُضْطُرِرْنَ
uḍṭurirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُضْطَرُّ
ʔuḍṭarru
تُضْطَرُّ
tuḍṭarru
يُضْطَرُّ
yuḍṭarru
تُضْطَرَّانِ
tuḍṭarrāni
يُضْطَرَّانِ
yuḍṭarrāni
نُضْطَرُّ
nuḍṭarru
تُضْطَرُّونَ
tuḍṭarrūna
يُضْطَرُّونَ
yuḍṭarrūna
f تُضْطَرِّينَ
tuḍṭarrīna
تُضْطَرُّ
tuḍṭarru
تُضْطَرَّانِ
tuḍṭarrāni
تُضْطَرَرْنَ
tuḍṭararna
يُضْطَرَرْنَ
yuḍṭararna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُضْطَرَّ
ʔuḍṭarra
تُضْطَرَّ
tuḍṭarra
يُضْطَرَّ
yuḍṭarra
تُضْطَرَّا
tuḍṭarrā
يُضْطَرَّا
yuḍṭarrā
نُضْطَرَّ
nuḍṭarra
تُضْطَرُّوا
tuḍṭarrū
يُضْطَرُّوا
yuḍṭarrū
f تُضْطَرِّي
tuḍṭarrī
تُضْطَرَّ
tuḍṭarra
تُضْطَرَّا
tuḍṭarrā
تُضْطَرَرْنَ
tuḍṭararna
يُضْطَرَرْنَ
yuḍṭararna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُضْطَرَّ, أُضْطَرِّ, أُضْطَرَرْ
ʔuḍṭarra, ʔuḍṭarri, ʔuḍṭarar
تُضْطَرَّ, تُضْطَرِّ, تُضْطَرَرْ
tuḍṭarra, tuḍṭarri, tuḍṭarar
يُضْطَرَّ, يُضْطَرِّ, يُضْطَرَرْ
yuḍṭarra, yuḍṭarri, yuḍṭarar
تُضْطَرَّا
tuḍṭarrā
يُضْطَرَّا
yuḍṭarrā
نُضْطَرَّ, نُضْطَرِّ, نُضْطَرَرْ
nuḍṭarra, nuḍṭarri, nuḍṭarar
تُضْطَرُّوا
tuḍṭarrū
يُضْطَرُّوا
yuḍṭarrū
f تُضْطَرِّي
tuḍṭarrī
تُضْطَرَّ, تُضْطَرِّ, تُضْطَرَرْ
tuḍṭarra, tuḍṭarri, tuḍṭarar
تُضْطَرَّا
tuḍṭarrā
تُضْطَرَرْنَ
tuḍṭararna
يُضْطَرَرْنَ
yuḍṭararna

References

edit

Hijazi Arabic

edit

Etymology

edit

From Arabic اِضْطَرَّ (iḍṭarra).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /adˤ.tˤarr/, [atˤˈtˤar]

Verb

edit

اضطر (aḍṭarr) VIII (non-past يِضْطَر (yiḍṭarr))

  1. to have to, to be obligated

Conjugation

edit
Conjugation of اضطر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m اضطرّيت (iḍṭarrēt) اضطرّيت (iḍṭarrēt) اضطرّ (iḍṭarr) اضطرّينا (iḍṭarrēna) اضطرّيتوا (iḍṭarrētu) اضطرّوا (iḍṭarru)
f اضطرّيتي (iḍṭarrēti) اضطرّت (iḍṭarrat)
non-past m أضطرّ (ʔaḍṭarr) تضطرّ (tiḍṭarr) يضطرّ (yiḍṭarr) نضطرّ (niḍṭarr) تضطرّوا (tiḍṭarru) يضطرّوا (yiḍṭarru)
f تضطرّي (tiḍṭarri) تضطرّ (tiḍṭarr)
imperative m اضطرّ (aḍṭarr) اضطرّوا (aḍṭarru)
f اضطرّي (aḍṭarri)

See also

edit

Moroccan Arabic

edit

Etymology

edit

From Arabic اِضْطَرَّ (iḍṭarra).

Pronunciation

edit

Verb

edit

اضطر (ḍṭarr) VIII (non-past يضطرّ (yiḍṭarr))

  1. to be forced, to be obliged
    اضطريت نمشي للمقاطعة باش نوتق هاد الوراق
    ḍṭarrīt namši l-el-muqāṭaʕa bāš nwattaq hād le-wrāq
    I was forced to go to the muqāṭa'a to certify these documents.

Conjugation

edit
Conjugation of اضطر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m اضطرّيت (ḍṭarrīt) اضطرّيتي (ḍṭarrīti) اضطرّ (ḍṭarr) اضطرّينا (ḍṭarrīna) اضطرّيتوا (ḍṭarrītu) اضطرّوا (ḍṭarru)
f اضطرّات (ḍṭarrāt)
non-past m نضطرّ (niḍṭarr) تضطرّ (tiḍṭarr) يضطرّ (yiḍṭarr) نضطرّوا (niḍṭarru) تضطرّوا (tiḍṭarru) يضطرّوا (yiḍṭarru)
f تضطرّي (tiḍṭarri) تضطرّ (tiḍṭarr)
imperative m اضطرّ (ḍṭarr) اضطرّوا (ḍṭarru)
f اضطرّي (ḍṭarri)

South Levantine Arabic

edit

Etymology

edit

From Arabic اِضْطَرَّ (iḍṭarra).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /idˤ.tˤarr/, [ɪtˤˈtˤɑrˤ]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

edit

اضطر (iḍṭarr) VIII (present بضطرّ (biḍṭarr), subjunctive يضطرّ (yiḍṭarr))

  1. to have to, to be obligated

Conjugation

edit
Conjugation of اضطر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m اضطرّيت (iḍṭarrēt) اضطرّيت (iḍṭarrēt) اضطرّ (iḍṭarr) اضطرّينا (iḍṭarrēna) اضطرّيتو (iḍṭarrētu) اضطرّو (iḍṭarru)
f اضطرّيتي (iḍṭarrēti) اضطرّت (iḍṭarrat)
present m بضطرّ (baḍṭarr) بتضطرّ (btiḍṭarr) بضطرّ (biḍṭarr) منضطرّ (mniḍṭarr) بتضطرّو (btiḍṭarru) بضطرّو (biḍṭarru)
f بتضطرّي (btiḍṭarri) بتضطرّ (btiḍṭarr)
subjunctive m أضطرّ (ʔaḍṭarr) تضطرّ (tiḍṭarr) يضطرّ (yiḍṭarr) نضطرّ (niḍṭarr) تضطرّو (tiḍṭarru) يضطرّو (yiḍṭarru)
f تضطرّي (tiḍṭarri) تضطرّ (tiḍṭarr)
imperative m اضطرّ (iḍṭarr) اضطرّو (iḍṭarru)
f اضطرّي (iḍṭarri)

See also

edit