اهتجر

Arabic

Root
ه ج ر (h j r)
13 terms

Verb

اِهْتَجَرَ • (ihtajara) VIII (non-past يَهْتَجِرُ (yahtajiru), verbal noun اِهْتِجَار (ihtijār))

1. to separate oneself from others

Conjugation

    Conjugation of اِهْتَجَرَ (VIII, sound, no passive, verbal noun اِهْتِجَار)

verbal noun الْمَصْدَر						اِهْتِجَار ihtijār
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُهْتَجِر muhtajir
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِهْتَجَرْتُ ihtajartu	اِهْتَجَرْتَ ihtajarta	اِهْتَجَرَ ihtajara		اِهْتَجَرْتُمَا ihtajartumā	اِهْتَجَرَا ihtajarā		اِهْتَجَرْنَا ihtajarnā	اِهْتَجَرْتُمْ ihtajartum	اِهْتَجَرُوا ihtajarū
	f		اِهْتَجَرْتِ ihtajarti	اِهْتَجَرَتْ ihtajarat			اِهْتَجَرَتَا ihtajaratā			اِهْتَجَرْتُنَّ ihtajartunna	اِهْتَجَرْنَ ihtajarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَهْتَجِرُ ʔahtajiru	تَهْتَجِرُ tahtajiru	يَهْتَجِرُ yahtajiru		تَهْتَجِرَانِ tahtajirāni	يَهْتَجِرَانِ yahtajirāni		نَهْتَجِرُ nahtajiru	تَهْتَجِرُونَ tahtajirūna	يَهْتَجِرُونَ yahtajirūna
	f		تَهْتَجِرِينَ tahtajirīna	تَهْتَجِرُ tahtajiru			تَهْتَجِرَانِ tahtajirāni			تَهْتَجِرْنَ tahtajirna	يَهْتَجِرْنَ yahtajirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَهْتَجِرَ ʔahtajira	تَهْتَجِرَ tahtajira	يَهْتَجِرَ yahtajira		تَهْتَجِرَا tahtajirā	يَهْتَجِرَا yahtajirā		نَهْتَجِرَ nahtajira	تَهْتَجِرُوا tahtajirū	يَهْتَجِرُوا yahtajirū
	f		تَهْتَجِرِي tahtajirī	تَهْتَجِرَ tahtajira			تَهْتَجِرَا tahtajirā			تَهْتَجِرْنَ tahtajirna	يَهْتَجِرْنَ yahtajirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَهْتَجِرْ ʔahtajir	تَهْتَجِرْ tahtajir	يَهْتَجِرْ yahtajir		تَهْتَجِرَا tahtajirā	يَهْتَجِرَا yahtajirā		نَهْتَجِرْ nahtajir	تَهْتَجِرُوا tahtajirū	يَهْتَجِرُوا yahtajirū
	f		تَهْتَجِرِي tahtajirī	تَهْتَجِرْ tahtajir			تَهْتَجِرَا tahtajirā			تَهْتَجِرْنَ tahtajirna	يَهْتَجِرْنَ yahtajirna
imperative الْأَمْر	m		اِهْتَجِرْ ihtajir			اِهْتَجِرَا ihtajirā				اِهْتَجِرُوا ihtajirū
	f		اِهْتَجِرِي ihtajirī							اِهْتَجِرْنَ ihtajirna