See also: تکبر and تكثر

Arabic edit

Root
ك ب ر (k-b-r)

Etymology 1 edit

Pronunciation edit

Verb edit

تَكَبَّرَ (takabbara) V, non-past يَتَكَبَّرُ‎ (yatakabbaru)

  1. to be arrogant
    • 609–632 CE, Qur'an, 7:13:
      قَالَ فَٱهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَنْ تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَٱخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ ٱلصَّاغِرِينَ
      qāla fahbiṭ minhā famā yakūnu laka ʔan tatakabbara fīhā faḵruj ʔinnaka mina ṣ-ṣāḡirīna
      (please add an English translation of this quotation)
Conjugation edit
Antonyms edit

Etymology 2 edit

Verbal noun of تَكَبَّرَ (takabbara).

Pronunciation edit

Noun edit

تَكَبُّر (takabburm

  1. verbal noun of تَكَبَّرَ (takabbara) (form V):
    Antonym: تَوَاضُع (tawāḍuʕ)
  2. arrogance, pride, vanity, hauteur, haughtiness
Declension edit
Descendants edit

Etymology 3 edit

Verb edit

تَكْبُرُ (takburu) (form I)

  1. second-person masculine singular non-past active indicative of كَبُرَ (kabura)
  2. second-person masculine singular non-past active indicative of كَبَرَ (kabara)
  3. third-person feminine singular non-past active indicative of كَبُرَ (kabura)
  4. third-person feminine singular non-past active indicative of كَبَرَ (kabara)

Verb edit

تَكْبُرَ (takbura) (form I)

  1. second-person masculine singular non-past active subjunctive of كَبُرَ (kabura)
  2. second-person masculine singular non-past active subjunctive of كَبَرَ (kabara)
  3. third-person feminine singular non-past active subjunctive of كَبُرَ (kabura)
  4. third-person feminine singular non-past active subjunctive of كَبَرَ (kabara)

Verb edit

تَكْبُرْ (takbur) (form I)

  1. second-person masculine singular non-past active jussive of كَبُرَ (kabura)
  2. second-person masculine singular non-past active jussive of كَبَرَ (kabara)
  3. third-person feminine singular non-past active jussive of كَبُرَ (kabura)
  4. third-person feminine singular non-past active jussive of كَبَرَ (kabara)

Verb edit

تُكْبَرُ (tukbaru) (form I)

  1. second-person masculine singular non-past passive indicative of كَبَرَ (kabara)
  2. third-person feminine singular non-past passive indicative of كَبَرَ (kabara)

Verb edit

تُكْبَرَ (tukbara) (form I)

  1. second-person masculine singular non-past passive subjunctive of كَبَرَ (kabara)
  2. third-person feminine singular non-past passive subjunctive of كَبَرَ (kabara)

Verb edit

تُكْبَرْ (tukbar) (form I)

  1. second-person masculine singular non-past passive jussive of كَبَرَ (kabara)
  2. third-person feminine singular non-past passive jussive of كَبَرَ (kabara)

Etymology 4 edit

Verb edit

تُكَبِّرُ (tukabbiru) (form II)

  1. second-person masculine singular non-past active indicative of كَبَّرَ (kabbara)
  2. third-person feminine singular non-past active indicative of كَبَّرَ (kabbara)

Verb edit

تُكَبِّرَ (tukabbira) (form II)

  1. second-person masculine singular non-past active subjunctive of كَبَّرَ (kabbara)
  2. third-person feminine singular non-past active subjunctive of كَبَّرَ (kabbara)

Verb edit

تُكَبِّرْ (tukabbir) (form II)

  1. second-person masculine singular non-past active jussive of كَبَّرَ (kabbara)
  2. third-person feminine singular non-past active jussive of كَبَّرَ (kabbara)

Verb edit

تُكَبَّرُ (tukabbaru) (form II)

  1. second-person masculine singular non-past passive indicative of كَبَّرَ (kabbara)
  2. third-person feminine singular non-past passive indicative of كَبَّرَ (kabbara)

Verb edit

تُكَبَّرَ (tukabbara) (form II)

  1. second-person masculine singular non-past passive subjunctive of كَبَّرَ (kabbara)
  2. third-person feminine singular non-past passive subjunctive of كَبَّرَ (kabbara)

Verb edit

تُكَبَّرْ (tukabbar) (form II)

  1. second-person masculine singular non-past passive jussive of كَبَّرَ (kabbara)
  2. third-person feminine singular non-past passive jussive of كَبَّرَ (kabbara)

South Levantine Arabic edit

Root
ك ب ر
3 terms

Etymology edit

From Arabic تَكَبَّرَ (takabbara).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /tkab.bar/, [ɪtˈkab.bar]
  • (file)

Verb edit

تكبّر (tkabbar) V (present بتكبّر (bitkabbar))

  1. to be arrogant, to boast

Conjugation edit

    Conjugation of تكبّر (tkabbar)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m تكبّرت (tkabbart) تكبّرت (tkabbart) تكبّر (tkabbar) تكبّرنا (tkabbarna) تكبّرتو (tkabbartu) تكبّرو (tkabbaru)
f تكبّرتي (tkabbarti) تكبّرت (tkabbarat)
present m بتكبّر (batkabbar) بتتكبّر (btitkabbar) بتكبّر (bitkabbar) منتكبّر (mnitkabbar) بتتكبّرو (btitkabbaru) بتكبّرو (bitkabbaru)
f بتتكبّري (btitkabbari) بتتكبّر (btitkabbar)
subjunctive m اتكبّر (atkabbar) تتكبّر (titkabbar) يتكبّر (yitkabbar) نتكبّر (nitkabbar) تتكبّرو (titkabbaru) يتكبّرو (yitkabbaru)
f تتكبّري (titkabbari) تتكبّر (titkabbar)
imperative m تكبّر (tkabbar) تكبّرو (tkabbaru)
f تكبّري (tkabbari)