تكبر
Arabic edit
Root |
---|
ك ب ر (k-b-r) |
Etymology 1 edit
Pronunciation edit
Verb edit
تَكَبَّرَ • (takabbara) V, non-past يَتَكَبَّرُ (yatakabbaru)
- to be arrogant
- 609–632 CE, Qur'an, 7:13:
- قَالَ فَٱهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَنْ تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَٱخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ ٱلصَّاغِرِينَ
- qāla fahbiṭ minhā famā yakūnu laka ʔan tatakabbara fīhā faḵruj ʔinnaka mina ṣ-ṣāḡirīna
- (please add an English translation of this quotation)
Conjugation edit
Conjugation of
تَكَبَّرَ
(form-V sound)verbal noun الْمَصْدَر |
تَكَبُّر takabbur | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
mutakabbir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mutakabbar | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | takabbartu |
takabbarta |
تَكَبَّرَ takabbara |
takabbartumā |
takabbarā |
takabbarnā |
takabbartum |
takabbarū | |||
f | takabbarti |
takabbarat |
takabbaratā |
takabbartunna |
takabbarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔatakabbaru |
tatakabbaru |
yatakabbaru |
tatakabbarāni |
yatakabbarāni |
natakabbaru |
tatakabbarūna |
yatakabbarūna | |||
f | tatakabbarīna |
tatakabbaru |
tatakabbarāni |
tatakabbarna |
yatakabbarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔatakabbara |
tatakabbara |
yatakabbara |
tatakabbarā |
yatakabbarā |
natakabbara |
tatakabbarū |
yatakabbarū | |||
f | tatakabbarī |
tatakabbara |
tatakabbarā |
tatakabbarna |
yatakabbarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔatakabbar |
tatakabbar |
yatakabbar |
tatakabbarā |
yatakabbarā |
natakabbar |
tatakabbarū |
yatakabbarū | |||
f | tatakabbarī |
tatakabbar |
tatakabbarā |
tatakabbarna |
yatakabbarna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | تَكَبَّرْ takabbar |
takabbarā |
takabbarū |
||||||||
f | takabbarī |
takabbarna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | — | — | تُكُبِّرَ tukubbira |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | — | — | yutakabbaru |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | — | — | yutakabbara |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | — | — | yutakabbar |
— | — | — | — | — | |||
f | — | — | — | — | — |
Antonyms edit
- تَوَاضَعَ (tawāḍaʕa)
Etymology 2 edit
Verbal noun of تَكَبَّرَ (takabbara).
Pronunciation edit
Noun edit
تَكَبُّر • (takabbur) m
- verbal noun of تَكَبَّرَ (takabbara) (form V):
- Antonym: تَوَاضُع (tawāḍuʕ)
- arrogance, pride, vanity, hauteur, haughtiness
Declension edit
Declension of noun تَكَبُّر (takabbur)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَكَبُّر takabbur |
التَّكَبُّر at-takabbur |
تَكَبُّر takabbur |
Nominative | تَكَبُّرٌ takabburun |
التَّكَبُّرُ at-takabburu |
تَكَبُّرُ takabburu |
Accusative | تَكَبُّرًا takabburan |
التَّكَبُّرَ at-takabbura |
تَكَبُّرَ takabbura |
Genitive | تَكَبُّرٍ takabburin |
التَّكَبُّرِ at-takabburi |
تَكَبُّرِ takabburi |
Descendants edit
- → Azerbaijani: təkəbbür
- → Bashkir: тәкәббер (təkəbber)
- → Kazakh: тәкаппар (täkappar)
- → Ottoman Turkish: تکبر
- Turkish: tekebbür
- → Persian: تکبر
- → Uyghur: تەكەببۇر (tekebbur)
- → Uzbek: takabbur
Etymology 3 edit
Verb edit
- second-person masculine singular non-past active indicative of كَبُرَ (kabura)
- second-person masculine singular non-past active indicative of كَبَرَ (kabara)
- third-person feminine singular non-past active indicative of كَبُرَ (kabura)
- third-person feminine singular non-past active indicative of كَبَرَ (kabara)
Verb edit
- second-person masculine singular non-past active subjunctive of كَبُرَ (kabura)
- second-person masculine singular non-past active subjunctive of كَبَرَ (kabara)
- third-person feminine singular non-past active subjunctive of كَبُرَ (kabura)
- third-person feminine singular non-past active subjunctive of كَبَرَ (kabara)
Verb edit
- second-person masculine singular non-past active jussive of كَبُرَ (kabura)
- second-person masculine singular non-past active jussive of كَبَرَ (kabara)
- third-person feminine singular non-past active jussive of كَبُرَ (kabura)
- third-person feminine singular non-past active jussive of كَبَرَ (kabara)
Verb edit
- second-person masculine singular non-past passive indicative of كَبَرَ (kabara)
- third-person feminine singular non-past passive indicative of كَبَرَ (kabara)
Verb edit
- second-person masculine singular non-past passive subjunctive of كَبَرَ (kabara)
- third-person feminine singular non-past passive subjunctive of كَبَرَ (kabara)
Verb edit
- second-person masculine singular non-past passive jussive of كَبَرَ (kabara)
- third-person feminine singular non-past passive jussive of كَبَرَ (kabara)
Etymology 4 edit
Verb edit
تُكَبِّرُ • (tukabbiru) (form II)
- second-person masculine singular non-past active indicative of كَبَّرَ (kabbara)
- third-person feminine singular non-past active indicative of كَبَّرَ (kabbara)
Verb edit
تُكَبِّرَ • (tukabbira) (form II)
- second-person masculine singular non-past active subjunctive of كَبَّرَ (kabbara)
- third-person feminine singular non-past active subjunctive of كَبَّرَ (kabbara)
Verb edit
تُكَبِّرْ • (tukabbir) (form II)
- second-person masculine singular non-past active jussive of كَبَّرَ (kabbara)
- third-person feminine singular non-past active jussive of كَبَّرَ (kabbara)
Verb edit
تُكَبَّرُ • (tukabbaru) (form II)
- second-person masculine singular non-past passive indicative of كَبَّرَ (kabbara)
- third-person feminine singular non-past passive indicative of كَبَّرَ (kabbara)
Verb edit
تُكَبَّرَ • (tukabbara) (form II)
- second-person masculine singular non-past passive subjunctive of كَبَّرَ (kabbara)
- third-person feminine singular non-past passive subjunctive of كَبَّرَ (kabbara)
Verb edit
South Levantine Arabic edit
Root |
---|
ك ب ر |
3 terms |
Etymology edit
From Arabic تَكَبَّرَ (takabbara).
Pronunciation edit
Verb edit
تكبّر • (tkabbar) V (present بتكبّر (bitkabbar))
Conjugation edit
Conjugation of تكبّر (tkabbar) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | تكبّرت (tkabbart) | تكبّرت (tkabbart) | تكبّر (tkabbar) | تكبّرنا (tkabbarna) | تكبّرتو (tkabbartu) | تكبّرو (tkabbaru) | |
f | تكبّرتي (tkabbarti) | تكبّرت (tkabbarat) | ||||||
present | m | بتكبّر (batkabbar) | بتتكبّر (btitkabbar) | بتكبّر (bitkabbar) | منتكبّر (mnitkabbar) | بتتكبّرو (btitkabbaru) | بتكبّرو (bitkabbaru) | |
f | بتتكبّري (btitkabbari) | بتتكبّر (btitkabbar) | ||||||
subjunctive | m | اتكبّر (atkabbar) | تتكبّر (titkabbar) | يتكبّر (yitkabbar) | نتكبّر (nitkabbar) | تتكبّرو (titkabbaru) | يتكبّرو (yitkabbaru) | |
f | تتكبّري (titkabbari) | تتكبّر (titkabbar) | ||||||
imperative | m | تكبّر (tkabbar) | تكبّرو (tkabbaru) | |||||
f | تكبّري (tkabbari) |