See also: خضر, خصر, and ح ض ر

Arabic edit

Etymology 1 edit

From the root ح ض ر (ḥ-ḍ-r).

Verb edit

حَضَرَ (ḥaḍara) I, non-past يَحْضُرُ‎ (yaḥḍuru)

  1. to be present, to attend
Conjugation edit
Antonyms edit

Verb edit

حَضَرَ (ḥaḍara) I, non-past يَحْضُرُ‎ (yaḥḍuru)

  1. to be settled, to be sedentary
Conjugation edit

Etymology 2 edit

Verb edit

حَضَّرَ (ḥaḍḍara) II, non-past يُحَضِّرُ‎ (yuḥaḍḍiru)

  1. to prepare, to make ready
    الأُمُّ تُحَضِّرُ وَجْبَةً لِأُسْرَتِهَا.
    al-ʔummu tuḥaḍḍiru wajbatan liʔusratihā.
    The mother prepares a meal for her family.
Conjugation edit

Etymology 3 edit

Noun edit

حُضَّر (ḥuḍḍarm pl

  1. plural of حَاضِر (ḥāḍir)

Etymology 4 edit

Adjective edit

حُضَّر (ḥuḍḍarm pl

  1. masculine plural of حَاضِر (ḥāḍir)

Hijazi Arabic edit

Root
ح ض ر
3 terms

Pronunciation 1 edit

Etymology 1 edit

From Arabic حَضَرَ (ḥaḍara).

Verb edit

حضر (ḥaḍar) I (non-past يِحْضُر (yiḥḍur))

  1. to attend, to be present
    Antonym: غاب (ḡab)
Conjugation edit
    Conjugation of حضر (ḥaḍar)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m حضرت (ḥaḍart) حضرت (ḥaḍart) حضر (ḥaḍar) حضرنا (ḥaḍarna) حضرتوا (ḥaḍartu) حضروا (ḥaḍaru)
f حضرتي (ḥaḍarti) حضرت (ḥaḍarat)
non-past m أحضر (ʔaḥḍur) تحضر (tiḥḍur) يحضر (yiḥḍur) نحضر (niḥḍur) تحضروا (tiḥḍuru) يحضروا (yiḥḍuru)
f تحضري (tiḥḍuri) تحضر (tiḥḍur)
imperative m احضر (aḥḍur) احضروا (aḥḍuru)
f احضري (aḥḍuri)

Etymology 2 edit

From Arabic حَضَر (ḥaḍar).

Noun edit

حضر (ḥaḍarm (collective, singulative حَضَري f (ḥaḍari), plural حَضَرِيِّين (ḥaḍariyyīn))

  1. urban person
  2. townspeople, townsmen, urbanites
    Antonym: بَدو (badu)

Pronunciation 2 edit

Etymology edit

From Arabic حَضَّرَ (ḥaḍḍara).

Verb edit

حَضِّر (ḥaḍḍar) II (non-past يِحَضِّر (yiḥaḍḍir))

  1. to prepare
    Synonym: جَهَّز (jahhaz)
Conjugation edit
    Conjugation of حضر (ḥaḍḍar)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m حضرت (ḥaḍḍart) حضرت (ḥaḍḍart) حضر (ḥaḍḍar) حضرنا (ḥaḍḍarna) حضرتوا (ḥaḍḍartu) حضروا (ḥaḍḍaru)
f حضرتي (ḥaḍḍarti) حضرت (ḥaḍḍarat)
non-past m أحضر (ʔaḥaḍḍir) تحضر (tiḥaḍḍir) يحضر (yiḥaḍḍir) نحضر (niḥaḍḍir) تحضروا (tiḥaḍḍiru) يحضروا (yiḥaḍḍiru)
f تحضري (tiḥaḍḍiri) تحضر (tiḥaḍḍir)
imperative m حضر (ḥaḍḍir) حضروا (ḥaḍḍiru)
f حضري (ḥaḍḍiri)

South Levantine Arabic edit

Root
ح ض ر
2 terms

Etymology 1 edit

From Arabic حَضَرَ (ḥaḍara).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ħi.dˤir/, [ˈħi.dˤɪr]
  • (file)

Verb edit

حضر (ḥiḍir) I (present بحضر (biḥḍar))

  1. to attend, to be present
    Antonym: غاب (ḡab)
  2. to watch
    Synonym: شاهد (šāhad)
    مش لازم تحضر تلفزيون طول الوقت.
    miš lāzem tiḥḍar talfizyōn ṭūl il-waʔt.
    You shouldn't watch TV all the time.
Conjugation edit
    Conjugation of حضر (ḥiḍir)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m حضرت (ḥḍirt) حضرت (ḥḍirt) حضر (ḥiḍir) حضرنا (ḥḍirna) حضرتو (ḥḍirtu) حضرو (ḥiḍru)
f حضرتي (ḥḍirti) حضرت (ḥiḍrat)
present m بحضر (baḥḍar) بتحضر (btiḥḍar) بحضر (biḥḍar) منحضر (mniḥḍar) بتحضرو (btiḥḍaru) بحضرو (biḥḍaru)
f بتحضري (btiḥḍari) بتحضر (btiḥḍar)
subjunctive m أحضر (ʔaḥḍar) تحضر (tiḥḍar) يحضر (yiḥḍar) نحضر (niḥḍar) تحضرو (tiḥḍaru) يحضرو (yiḥḍaru)
f تحضري (tiḥḍari) تحضر (tiḥḍar)
imperative m احضر (iḥḍar) احضرو (iḥḍaru)
f احضري (iḥḍari)

Etymology 2 edit

From Arabic حَضَّرَ (ḥaḍḍara).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ħadˤ.dˤar/, [ˈħɑdˤ.dˤɑrˤ]
  • (file)

Verb edit

حضّر (ḥaḍḍar) II (present بحضّر (biḥaḍḍer))

  1. to prepare
    Synonym: جهّز (jahhaz)
Conjugation edit
    Conjugation of حضّر (ḥaḍḍar)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m حضّرت (ḥaḍḍart) حضّرت (ḥaḍḍart) حضّر (ḥaḍḍar) حضّرنا (ḥaḍḍarna) حضّرتو (ḥaḍḍartu) حضّرو (ḥaḍḍaru)
f حضّرتي (ḥaḍḍarti) حضّرت (ḥaḍḍarat)
present m بحضّر (baḥaḍḍer) بتحضّر (bitḥaḍḍer) بحضّر (biḥaḍḍer) منحضّر (minḥaḍḍer) بتحضّرو (bitḥaḍḍru) بحضّرو (biḥaḍḍru)
f بتحضّري (bitḥaḍḍri) بتحضّر (bitḥaḍḍer)
subjunctive m احضّر (aḥaḍḍer) تحضّر (tḥaḍḍer) يحضّر (yḥaḍḍer) نحضّر (nḥaḍḍer) تحضّرو (tḥaḍḍru) يحضّرو (yḥaḍḍru)
f تحضّري (tḥaḍḍri) تحضّر (tḥaḍḍer)
imperative m حضّر (ḥaḍḍer) حضّرو (ḥaḍḍru)
f حضّري (ḥaḍḍri)