See also: سکر, سكز, شكر, شکر, and ش ك ر

Arabic

edit

Etymology 1

edit

    From Middle Persian 𐭱𐭪𐭥 (šakar), from Sanskrit शर्करा (śarkarā, ground sugar). For the vocalism from Middle Persian to Arabic, compare أُشَّق (ʔuššaq, ammoniacum).

    Pronunciation

    edit
    • IPA(key): /suk.kar/
    • Audio:(file)

    Noun

    edit

    سُكَّر (sukkarm

    1. (uncountable) sugar
    Declension
    edit
    Declension of noun سُكَّر (sukkar)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal سُكَّر
    sukkar
    السُّكَّر
    as-sukkar
    سُكَّر
    sukkar
    nominative سُكَّرٌ
    sukkarun
    السُّكَّرُ
    as-sukkaru
    سُكَّرُ
    sukkaru
    accusative سُكَّرًا
    sukkaran
    السُّكَّرَ
    as-sukkara
    سُكَّرَ
    sukkara
    genitive سُكَّرٍ
    sukkarin
    السُّكَّرِ
    as-sukkari
    سُكَّرِ
    sukkari
    Descendants
    edit

    Verb

    edit

    سَكَّرَ (sakkara) II (non-past يُسَكِّرُ (yusakkiru), verbal noun تَسْكِير (taskīr))

    1. to sugar, to sprinkle sugar over
    2. to sweeten, to add sugar
    3. to candy
    Conjugation
    edit

    Etymology 2

    edit

    From Proto-Semitic *šikar- (alcoholic drink). Cognate with Hebrew שֵׁכָר (šēḵār).

    Verb

    edit

    سَكِرَ (sakira) I (non-past يَسْكَرُ (yaskaru), verbal noun سَكَر (sakar) or سُكْر (sukr))

    1. to get drunk, to become intoxicated
    2. to be drunk, to be intoxicated
    Conjugation
    edit

    Noun

    edit

    سَكَر (sakarm

    1. intoxicant
    2. wine
    3. verbal noun of سَكِرَ (sakira) (form I)
    Declension
    edit
    Declension of noun سَكَر (sakar)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal سَكَر
    sakar
    السَّكَر
    as-sakar
    سَكَر
    sakar
    nominative سَكَرٌ
    sakarun
    السَّكَرُ
    as-sakaru
    سَكَرُ
    sakaru
    accusative سَكَرًا
    sakaran
    السَّكَرَ
    as-sakara
    سَكَرَ
    sakara
    genitive سَكَرٍ
    sakarin
    السَّكَرِ
    as-sakari
    سَكَرِ
    sakari

    Noun

    edit

    سُكْر (sukrm

    1. drunkenness, intoxication, inebriety
    2. verbal noun of سَكِرَ (sakira) (form I)
    Declension
    edit
    Declension of noun سُكْر (sukr)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal سُكْر
    sukr
    السُّكْر
    as-sukr
    سُكْر
    sukr
    nominative سُكْرٌ
    sukrun
    السُّكْرُ
    as-sukru
    سُكْرُ
    sukru
    accusative سُكْرًا
    sukran
    السُّكْرَ
    as-sukra
    سُكْرَ
    sukra
    genitive سُكْرٍ
    sukrin
    السُّكْرِ
    as-sukri
    سُكْرِ
    sukri

    Adjective

    edit

    سَكِر (sakir) (feminine سَكِرَة (sakira), masculine plural سَكِرُونَ (sakirūna), feminine plural سَكِرَات (sakirāt))

    1. drunk
    Declension
    edit
    Declension of adjective سَكِر (sakir)
    singular masculine feminine
    basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
    indefinite definite indefinite definite
    informal سَكِر
    sakir
    السَّكِر
    as-sakir
    سَكِرَة
    sakira
    السَّكِرَة
    as-sakira
    nominative سَكِرٌ
    sakirun
    السَّكِرُ
    as-sakiru
    سَكِرَةٌ
    sakiratun
    السَّكِرَةُ
    as-sakiratu
    accusative سَكِرًا
    sakiran
    السَّكِرَ
    as-sakira
    سَكِرَةً
    sakiratan
    السَّكِرَةَ
    as-sakirata
    genitive سَكِرٍ
    sakirin
    السَّكِرِ
    as-sakiri
    سَكِرَةٍ
    sakiratin
    السَّكِرَةِ
    as-sakirati
    dual masculine feminine
    indefinite definite indefinite definite
    informal سَكِرَيْن
    sakirayn
    السَّكِرَيْن
    as-sakirayn
    سَكِرَتَيْن
    sakiratayn
    السَّكِرَتَيْن
    as-sakiratayn
    nominative سَكِرَانِ
    sakirāni
    السَّكِرَانِ
    as-sakirāni
    سَكِرَتَانِ
    sakiratāni
    السَّكِرَتَانِ
    as-sakiratāni
    accusative سَكِرَيْنِ
    sakirayni
    السَّكِرَيْنِ
    as-sakirayni
    سَكِرَتَيْنِ
    sakiratayni
    السَّكِرَتَيْنِ
    as-sakiratayni
    genitive سَكِرَيْنِ
    sakirayni
    السَّكِرَيْنِ
    as-sakirayni
    سَكِرَتَيْنِ
    sakiratayni
    السَّكِرَتَيْنِ
    as-sakiratayni
    plural masculine feminine
    sound masculine plural sound feminine plural
    indefinite definite indefinite definite
    informal سَكِرِين
    sakirīn
    السَّكِرِين
    as-sakirīn
    سَكِرَات
    sakirāt
    السَّكِرَات
    as-sakirāt
    nominative سَكِرُونَ
    sakirūna
    السَّكِرُونَ
    as-sakirūna
    سَكِرَاتٌ
    sakirātun
    السَّكِرَاتُ
    as-sakirātu
    accusative سَكِرِينَ
    sakirīna
    السَّكِرِينَ
    as-sakirīna
    سَكِرَاتٍ
    sakirātin
    السَّكِرَاتِ
    as-sakirāti
    genitive سَكِرِينَ
    sakirīna
    السَّكِرِينَ
    as-sakirīna
    سَكِرَاتٍ
    sakirātin
    السَّكِرَاتِ
    as-sakirāti

    Etymology 3

    edit

    Noun

    edit

    سُكَّر (sukkarm (plural سُكَّرَات (sukkarāt))

    1. Alternative form of سُكَّار (sukkār, bolt-lock)
    Declension
    edit
    Declension of noun سُكَّر (sukkar)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal سُكَّر
    sukkar
    السُّكَّر
    as-sukkar
    سُكَّر
    sukkar
    nominative سُكَّرٌ
    sukkarun
    السُّكَّرُ
    as-sukkaru
    سُكَّرُ
    sukkaru
    accusative سُكَّرًا
    sukkaran
    السُّكَّرَ
    as-sukkara
    سُكَّرَ
    sukkara
    genitive سُكَّرٍ
    sukkarin
    السُّكَّرِ
    as-sukkari
    سُكَّرِ
    sukkari
    dual indefinite definite construct
    informal سُكَّرَيْن
    sukkarayn
    السُّكَّرَيْن
    as-sukkarayn
    سُكَّرَيْ
    sukkaray
    nominative سُكَّرَانِ
    sukkarāni
    السُّكَّرَانِ
    as-sukkarāni
    سُكَّرَا
    sukkarā
    accusative سُكَّرَيْنِ
    sukkarayni
    السُّكَّرَيْنِ
    as-sukkarayni
    سُكَّرَيْ
    sukkaray
    genitive سُكَّرَيْنِ
    sukkarayni
    السُّكَّرَيْنِ
    as-sukkarayni
    سُكَّرَيْ
    sukkaray
    plural sound feminine plural
    indefinite definite construct
    informal سُكَّارَات
    sukkārāt
    السُّكَّارَات
    as-sukkārāt
    سُكَّارَات
    sukkārāt
    nominative سُكَّارَاتٌ
    sukkārātun
    السُّكَّارَاتُ
    as-sukkārātu
    سُكَّارَاتُ
    sukkārātu
    accusative سُكَّارَاتٍ
    sukkārātin
    السُّكَّارَاتِ
    as-sukkārāti
    سُكَّارَاتِ
    sukkārāti
    genitive سُكَّارَاتٍ
    sukkārātin
    السُّكَّارَاتِ
    as-sukkārāti
    سُكَّارَاتِ
    sukkārāti

    Bulgar

    edit
    Bulgar cardinal numbers
     <  7 8 9  > 
        Cardinal : سكر

    Etymology

    edit

    From Proto-Turkic *sekiŕ.

    Numeral

    edit

    ڛَكِڔ (sekir)

    1. (Volga Bulgar) eight

    Descendants

    edit

    References

    edit
    • Hakimzjanov, Farid Sabirzjanovich (1986) “New Volga Bulgarian Inscriptions”, in Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae[1] (in Bulgar), volume 40, number 1, page 174
    • Tekin, Talât (1988) Volga Bulgar kitabeleri ve Volga Bulgarcası [Volga Bulgarian Ephitaphs and Volga Bulgarian Language]‎[2] (in Turkish), Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi, →ISBN

    South Levantine Arabic

    edit

    Etymology 1

    edit

    From Arabic سَكِرَ (sakira).

    Pronunciation

    edit

    Verb

    edit

    سكر (sikir) I (present بسكر (biskar))

    1. to get drunk
    Conjugation
    edit
    Conjugation of سكر
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m سكرت (skirt) سكرت (skirt) سكر (sikir) سكرنا (skirna) سكرتو (skirtu) سكرو (sikru)
    f سكرتي (skirti) سكرت (sikrat)
    present m بسكر (baskar) بتسكر (btiskar) بسكر (biskar) منسكر (mniskar) بتسكرو (btiskaru) بسكرو (biskaru)
    f بتسكري (btiskari) بتسكر (btiskar)
    subjunctive m أسكر (ʔaskar) تسكر (tiskar) يسكر (yiskar) نسكر (niskar) تسكرو (tiskaru) يسكرو (yiskaru)
    f تسكري (tiskari) تسكر (tiskar)
    imperative m اسكر (iskar) اسكرو (iskaru)
    f اسكري (iskari)

    See also

    edit

    Etymology 2

    edit

    Denominal verb derived from Arabic سُكَّار (sukkār).

    Pronunciation

    edit

    Verb

    edit

    سكّر (sakkar) II (present بسكّر (bisakker), passive participle مسكّر (msakkar))

    1. to close
      Antonym: فتح (fataḥ)
    2. (by extension) to lock
      Synonyms: قفّل (ʔaffal), دَرْبَس (darbas)
      سكّر الباب بالمفتاح.sakkar il-bāb bil-muftāḥHe locked the door with the key.
    3. (by extension) to hang up (the phone)
    Conjugation
    edit
    Conjugation of سكر
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m سكّرت (sakkart) سكّرت (sakkart) سكّر (sakkar) سكّرنا (sakkarna) سكّرتو (sakkartu) سكّرو (sakkaru)
    f سكّرتي (sakkarti) سكّرت (sakkarat)
    present m بسكّر (basakkir) بتسكّر (bitsakkir) بسكّر (bisakkir) منسكّر (minsakkir) بتسكّرو (bitsakkru) بسكّرو (bisakkru)
    f بتسكّري (bitsakkri) بتسكّر (bitsakkir)
    subjunctive m اسكّر (asakkir) تسكّر (tsakkir) يسكّر (ysakkir) نسكّر (nsakkir) تسكّرو (tsakkru) يسكّرو (ysakkru)
    f تسكّري (tsakkri) تسكّر (tsakkir)
    imperative m سكّر (sakkir) سكّرو (sakkru)
    f سكّري (sakkri)

    Etymology 3

    edit

    From Arabic سُكَّر (sukkar).

    Pronunciation

    edit

    Noun

    edit

    سكّر (sukkarm

    1. sugar
    Derived terms
    edit