See also: سارت

Arabic edit

Etymology edit

Root
ش ر ب (š-r-b)

Derived from the active participle of the verb شَرِبَ (šariba, to drink).

Noun edit

شَارِب (šāribm (plural شَارِبُون (šāribūn) or شُرَّاب (šurrāb), feminine شَارِبَة (šāriba))

  1. drinking
  2. drinker

Declension edit

Noun edit

شَارِب (šāribm (plural شَوَارِب (šawārib))

  1. moustache
    • Abú 'ṭ-Ṭayyib Aḥmad ibn al-Ḥusayn al-Mutanabbī al-Kindī (AD 915-965):
      أَغَايَةُ الدِّينِ أَنْ تُحْفُوا شَوَارِبَكُمْ
      يَا أُمَّةً ضَحِكَتْ مِنْ جَهْلِهَا الْأُمَمُ
      ʔaḡāyatu d-dīni ʔan tuḥfū šawāribakum
      yā ʔummatan ḍaḥikat min jahlihā l-ʔumamu
      Is it the purpose of religion that you should trim your moustaches? / What a nation at whose ignorance other nations laugh!

Usage notes edit

  • The plural and dual may be used synonymously with the singular, though some grammarians frowned upon this usage.

Declension edit

See also edit

Ottoman Turkish edit

Etymology edit

From Arabic شَارِب (šārib, moustache).

Noun edit

شارب (şarib) (plural شوارب)

  1. moustache, a growth of facial hair over the upper lip
    Synonyms: بیق (bıyık), سبله (sebele)

Further reading edit

  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Mystax”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[1], Vienna, column 1114
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “شارب”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[2], Vienna, columns 2745–2746
  • Redhouse, James W. (1890) “شارب”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1108