See also: شاہد

Arabic

edit
Root
ش ه د (š h d)
11 terms

Etymology 1

edit

    Pronunciation

    edit
    • IPA(key): /ʃaː.ha.da/
    • Audio:(file)

    Verb

    edit

    شَاهَدَ (šāhada) III (non-past يُشَاهِدُ (yušāhidu), verbal noun مُشَاهَدَة (mušāhada))

    1. to see (with one’s own eyes), to view, to inspect, to watch, to observe, to witness
      شَاهَدْتُ كَثِيرًا مِنَ ٱلْأَجَانِبَ هُنَاكَ.
      šāhadtu kaṯīran mina l-ʔajāniba hunāka.
      I saw many foreigners there.
    Conjugation
    edit
    Conjugation of شَاهَدَ (III, sound, full passive, verbal noun مُشَاهَدَة)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    مُشَاهَدَة
    mušāhada
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    مُشَاهِد
    mušāhid
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مُشَاهَد
    mušāhad
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m شَاهَدْتُ
    šāhadtu
    شَاهَدْتَ
    šāhadta
    شَاهَدَ
    šāhada
    شَاهَدْتُمَا
    šāhadtumā
    شَاهَدَا
    šāhadā
    شَاهَدْنَا
    šāhadnā
    شَاهَدْتُمْ
    šāhadtum
    شَاهَدُوا
    šāhadū
    f شَاهَدْتِ
    šāhadti
    شَاهَدَتْ
    šāhadat
    شَاهَدَتَا
    šāhadatā
    شَاهَدْتُنَّ
    šāhadtunna
    شَاهَدْنَ
    šāhadna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُشَاهِدُ
    ʔušāhidu
    تُشَاهِدُ
    tušāhidu
    يُشَاهِدُ
    yušāhidu
    تُشَاهِدَانِ
    tušāhidāni
    يُشَاهِدَانِ
    yušāhidāni
    نُشَاهِدُ
    nušāhidu
    تُشَاهِدُونَ
    tušāhidūna
    يُشَاهِدُونَ
    yušāhidūna
    f تُشَاهِدِينَ
    tušāhidīna
    تُشَاهِدُ
    tušāhidu
    تُشَاهِدَانِ
    tušāhidāni
    تُشَاهِدْنَ
    tušāhidna
    يُشَاهِدْنَ
    yušāhidna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُشَاهِدَ
    ʔušāhida
    تُشَاهِدَ
    tušāhida
    يُشَاهِدَ
    yušāhida
    تُشَاهِدَا
    tušāhidā
    يُشَاهِدَا
    yušāhidā
    نُشَاهِدَ
    nušāhida
    تُشَاهِدُوا
    tušāhidū
    يُشَاهِدُوا
    yušāhidū
    f تُشَاهِدِي
    tušāhidī
    تُشَاهِدَ
    tušāhida
    تُشَاهِدَا
    tušāhidā
    تُشَاهِدْنَ
    tušāhidna
    يُشَاهِدْنَ
    yušāhidna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُشَاهِدْ
    ʔušāhid
    تُشَاهِدْ
    tušāhid
    يُشَاهِدْ
    yušāhid
    تُشَاهِدَا
    tušāhidā
    يُشَاهِدَا
    yušāhidā
    نُشَاهِدْ
    nušāhid
    تُشَاهِدُوا
    tušāhidū
    يُشَاهِدُوا
    yušāhidū
    f تُشَاهِدِي
    tušāhidī
    تُشَاهِدْ
    tušāhid
    تُشَاهِدَا
    tušāhidā
    تُشَاهِدْنَ
    tušāhidna
    يُشَاهِدْنَ
    yušāhidna
    imperative
    الْأَمْر
    m شَاهِدْ
    šāhid
    شَاهِدَا
    šāhidā
    شَاهِدُوا
    šāhidū
    f شَاهِدِي
    šāhidī
    شَاهِدْنَ
    šāhidna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m شُوهِدْتُ
    šūhidtu
    شُوهِدْتَ
    šūhidta
    شُوهِدَ
    šūhida
    شُوهِدْتُمَا
    šūhidtumā
    شُوهِدَا
    šūhidā
    شُوهِدْنَا
    šūhidnā
    شُوهِدْتُمْ
    šūhidtum
    شُوهِدُوا
    šūhidū
    f شُوهِدْتِ
    šūhidti
    شُوهِدَتْ
    šūhidat
    شُوهِدَتَا
    šūhidatā
    شُوهِدْتُنَّ
    šūhidtunna
    شُوهِدْنَ
    šūhidna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُشَاهَدُ
    ʔušāhadu
    تُشَاهَدُ
    tušāhadu
    يُشَاهَدُ
    yušāhadu
    تُشَاهَدَانِ
    tušāhadāni
    يُشَاهَدَانِ
    yušāhadāni
    نُشَاهَدُ
    nušāhadu
    تُشَاهَدُونَ
    tušāhadūna
    يُشَاهَدُونَ
    yušāhadūna
    f تُشَاهَدِينَ
    tušāhadīna
    تُشَاهَدُ
    tušāhadu
    تُشَاهَدَانِ
    tušāhadāni
    تُشَاهَدْنَ
    tušāhadna
    يُشَاهَدْنَ
    yušāhadna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُشَاهَدَ
    ʔušāhada
    تُشَاهَدَ
    tušāhada
    يُشَاهَدَ
    yušāhada
    تُشَاهَدَا
    tušāhadā
    يُشَاهَدَا
    yušāhadā
    نُشَاهَدَ
    nušāhada
    تُشَاهَدُوا
    tušāhadū
    يُشَاهَدُوا
    yušāhadū
    f تُشَاهَدِي
    tušāhadī
    تُشَاهَدَ
    tušāhada
    تُشَاهَدَا
    tušāhadā
    تُشَاهَدْنَ
    tušāhadna
    يُشَاهَدْنَ
    yušāhadna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُشَاهَدْ
    ʔušāhad
    تُشَاهَدْ
    tušāhad
    يُشَاهَدْ
    yušāhad
    تُشَاهَدَا
    tušāhadā
    يُشَاهَدَا
    yušāhadā
    نُشَاهَدْ
    nušāhad
    تُشَاهَدُوا
    tušāhadū
    يُشَاهَدُوا
    yušāhadū
    f تُشَاهَدِي
    tušāhadī
    تُشَاهَدْ
    tušāhad
    تُشَاهَدَا
    tušāhadā
    تُشَاهَدْنَ
    tušāhadna
    يُشَاهَدْنَ
    yušāhadna

    Etymology 2

    edit

    Derived from the active participle of the verb شَهِدَ (šahida).

    Pronunciation

    edit

    Noun

    edit

    شَاهِد (šāhidm pers (plural شُهُود (šuhūd) or شَاهِدُونَ (šāhidūna) or أَشْهَاد (ʔašhād) or شُهَّد (šuhhad), feminine شَاهِدَة (šāhida))

    1. witness, one giving evidence
      Synonym: شَهِيد (šahīd)
      شَاهِد عِيَانšāhid ʕiyāneyewitness
    2. notary public
    Declension
    edit
    Declension of noun شَاهِد (šāhid)
    singular masculine feminine
    basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
    indefinite definite construct indefinite definite construct
    informal شَاهِد
    šāhid
    الشَّاهِد
    aš-šāhid
    شَاهِد
    šāhid
    شَاهِدَة
    šāhida
    الشَّاهِدَة
    aš-šāhida
    شَاهِدَة
    šāhidat
    nominative شَاهِدٌ
    šāhidun
    الشَّاهِدُ
    aš-šāhidu
    شَاهِدُ
    šāhidu
    شَاهِدَةٌ
    šāhidatun
    الشَّاهِدَةُ
    aš-šāhidatu
    شَاهِدَةُ
    šāhidatu
    accusative شَاهِدًا
    šāhidan
    الشَّاهِدَ
    aš-šāhida
    شَاهِدَ
    šāhida
    شَاهِدَةً
    šāhidatan
    الشَّاهِدَةَ
    aš-šāhidata
    شَاهِدَةَ
    šāhidata
    genitive شَاهِدٍ
    šāhidin
    الشَّاهِدِ
    aš-šāhidi
    شَاهِدِ
    šāhidi
    شَاهِدَةٍ
    šāhidatin
    الشَّاهِدَةِ
    aš-šāhidati
    شَاهِدَةِ
    šāhidati
    dual masculine feminine
    indefinite definite construct indefinite definite construct
    informal شَاهِدَيْن
    šāhidayn
    الشَّاهِدَيْن
    aš-šāhidayn
    شَاهِدَيْ
    šāhiday
    شَاهِدَتَيْن
    šāhidatayn
    الشَّاهِدَتَيْن
    aš-šāhidatayn
    شَاهِدَتَيْ
    šāhidatay
    nominative شَاهِدَانِ
    šāhidāni
    الشَّاهِدَانِ
    aš-šāhidāni
    شَاهِدَا
    šāhidā
    شَاهِدَتَانِ
    šāhidatāni
    الشَّاهِدَتَانِ
    aš-šāhidatāni
    شَاهِدَتَا
    šāhidatā
    accusative شَاهِدَيْنِ
    šāhidayni
    الشَّاهِدَيْنِ
    aš-šāhidayni
    شَاهِدَيْ
    šāhiday
    شَاهِدَتَيْنِ
    šāhidatayni
    الشَّاهِدَتَيْنِ
    aš-šāhidatayni
    شَاهِدَتَيْ
    šāhidatay
    genitive شَاهِدَيْنِ
    šāhidayni
    الشَّاهِدَيْنِ
    aš-šāhidayni
    شَاهِدَيْ
    šāhiday
    شَاهِدَتَيْنِ
    šāhidatayni
    الشَّاهِدَتَيْنِ
    aš-šāhidatayni
    شَاهِدَتَيْ
    šāhidatay
    plural masculine feminine
    basic broken plural triptote‎;
    sound masculine plural
    sound feminine plural
    indefinite definite construct indefinite definite construct
    informal شُهُود‎; شَاهِدِين‎; أَشْهَاد‎; شُهَّد
    šuhūd‎; šāhidīn‎; ʔašhād‎; šuhhad
    الشُّهُود‎; الشَّاهِدِين‎; الْأَشْهَاد‎; الشُّهَّد
    aš-šuhūd‎; aš-šāhidīn‎; al-ʔašhād‎; aš-šuhhad
    شُهُود‎; شَاهِدِي‎; أَشْهَاد‎; شُهَّد
    šuhūd‎; šāhidī‎; ʔašhād‎; šuhhad
    شَاهِدَات
    šāhidāt
    الشَّاهِدَات
    aš-šāhidāt
    شَاهِدَات
    šāhidāt
    nominative شُهُودٌ‎; شَاهِدُونَ‎; أَشْهَادٌ‎; شُهَّدٌ
    šuhūdun‎; šāhidūna‎; ʔašhādun‎; šuhhadun
    الشُّهُودُ‎; الشَّاهِدُونَ‎; الْأَشْهَادُ‎; الشُّهَّدُ
    aš-šuhūdu‎; aš-šāhidūna‎; al-ʔašhādu‎; aš-šuhhadu
    شُهُودُ‎; شَاهِدُو‎; أَشْهَادُ‎; شُهَّدُ
    šuhūdu‎; šāhidū‎; ʔašhādu‎; šuhhadu
    شَاهِدَاتٌ
    šāhidātun
    الشَّاهِدَاتُ
    aš-šāhidātu
    شَاهِدَاتُ
    šāhidātu
    accusative شُهُودًا‎; شَاهِدِينَ‎; أَشْهَادًا‎; شُهَّدًا
    šuhūdan‎; šāhidīna‎; ʔašhādan‎; šuhhadan
    الشُّهُودَ‎; الشَّاهِدِينَ‎; الْأَشْهَادَ‎; الشُّهَّدَ
    aš-šuhūda‎; aš-šāhidīna‎; al-ʔašhāda‎; aš-šuhhada
    شُهُودَ‎; شَاهِدِي‎; أَشْهَادَ‎; شُهَّدَ
    šuhūda‎; šāhidī‎; ʔašhāda‎; šuhhada
    شَاهِدَاتٍ
    šāhidātin
    الشَّاهِدَاتِ
    aš-šāhidāti
    شَاهِدَاتِ
    šāhidāti
    genitive شُهُودٍ‎; شَاهِدِينَ‎; أَشْهَادٍ‎; شُهَّدٍ
    šuhūdin‎; šāhidīna‎; ʔašhādin‎; šuhhadin
    الشُّهُودِ‎; الشَّاهِدِينَ‎; الْأَشْهَادِ‎; الشُّهَّدِ
    aš-šuhūdi‎; aš-šāhidīna‎; al-ʔašhādi‎; aš-šuhhadi
    شُهُودِ‎; شَاهِدِي‎; أَشْهَادِ‎; شُهَّدِ
    šuhūdi‎; šāhidī‎; ʔašhādi‎; šuhhadi
    شَاهِدَاتٍ
    šāhidātin
    الشَّاهِدَاتِ
    aš-šāhidāti
    شَاهِدَاتِ
    šāhidāti
    Descendants
    edit

    Noun

    edit

    شَاهِد (šāhidm npers (plural شَوَاهِد (šawāhid))

    1. evidence, piece of evidence
    2. attestation
    3. textual evidence
    4. testimony
    5. upright, oblong tombstone
    6. forefinger, index finger
    Declension
    edit
    Declension of noun شَاهِد (šāhid)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal شَاهِد
    šāhid
    الشَّاهِد
    aš-šāhid
    شَاهِد
    šāhid
    nominative شَاهِدٌ
    šāhidun
    الشَّاهِدُ
    aš-šāhidu
    شَاهِدُ
    šāhidu
    accusative شَاهِدًا
    šāhidan
    الشَّاهِدَ
    aš-šāhida
    شَاهِدَ
    šāhida
    genitive شَاهِدٍ
    šāhidin
    الشَّاهِدِ
    aš-šāhidi
    شَاهِدِ
    šāhidi
    dual indefinite definite construct
    informal شَاهِدَيْن
    šāhidayn
    الشَّاهِدَيْن
    aš-šāhidayn
    شَاهِدَيْ
    šāhiday
    nominative شَاهِدَانِ
    šāhidāni
    الشَّاهِدَانِ
    aš-šāhidāni
    شَاهِدَا
    šāhidā
    accusative شَاهِدَيْنِ
    šāhidayni
    الشَّاهِدَيْنِ
    aš-šāhidayni
    شَاهِدَيْ
    šāhiday
    genitive شَاهِدَيْنِ
    šāhidayni
    الشَّاهِدَيْنِ
    aš-šāhidayni
    شَاهِدَيْ
    šāhiday
    plural basic broken plural diptote
    indefinite definite construct
    informal شَوَاهِد
    šawāhid
    الشَّوَاهِد
    aš-šawāhid
    شَوَاهِد
    šawāhid
    nominative شَوَاهِدُ
    šawāhidu
    الشَّوَاهِدُ
    aš-šawāhidu
    شَوَاهِدُ
    šawāhidu
    accusative شَوَاهِدَ
    šawāhida
    الشَّوَاهِدَ
    aš-šawāhida
    شَوَاهِدَ
    šawāhida
    genitive شَوَاهِدَ
    šawāhida
    الشَّوَاهِدِ
    aš-šawāhidi
    شَوَاهِدِ
    šawāhidi

    See also

    edit

    Ottoman Turkish

    edit

    Etymology

    edit

    Borrowed from Arabic شَاهِد (šāhid, witness).

    Noun

    edit

    شاهد (şâhid) (definite accusative شاهدی (şâhidi), plural شهود (şühud) or شواهد (şevâhid))

    1. witness, attester, one who sees or has personal knowledge of something
      Synonyms: طانق (tanık, danık), كواه (güvâh)

    Derived terms

    edit

    Descendants

    edit

    Further reading

    edit

    Pashto

    edit

    Etymology

    edit

    From Arabic شَاهِد (šāhid).

    Pronunciation

    edit

    Noun

    edit

    شاهد (šâhédm (plural اشهاد)

    1. witness

    Persian

    edit

    Etymology

    edit

    Borrowed from Arabic شاهِد (šāhid, witness).

    Pronunciation

    edit
     

    Readings
    Classical reading? šāhid
    Dari reading? šāhid
    Iranian reading? šâhed
    Tajik reading? šohid

    Noun

    edit
    Dari شاهِد
    Iranian Persian
    Tajik шоҳид

    شاهد (šâhed) (plural شاهدان, or شاهدها, or شاهدین (šâhedin))

    1. A human:
      1. witness; eyewitness; testifier
        Synonym: گواه (govâh)
        • c. 1260, Saʿdī, “Rubaʿī 44”, in دیوان سعدی [The Divān of Saʿdī]‎[6]:
          قاضی به دو شاهد بدهد فتوی شرع
          در مذهب عشق شاهدی بس باشد
          qāzī ba du šāhid bidahad fatwā-yi šar'
          dar mazhab-i išq šāhidē bas bāšad
          The qadi gives the Holy Law's fatwa on [the word of] two witnesses;
          In the doctrine of love, one beloved should be enough.
          (Classical Persian transliteration.)
          (The verse involves a pun between senses 1 and 3, based on the fact that Islamic law requires at least two witnesses in all matters.)
      2. (archaic, literature) beauty; beautiful person; the beloved (so beautiful that their physical beauty illuminates or "testifies" to the beauty of God)
        Synonyms: بت (bot), صنم (sanam), خوب (xub), دلبر (delbar), جانان (jânân)
        • c. 1260, Saʿdī, “Rubaʿī 44”, in دیوان سعدی [The Divān of Saʿdī]‎[7]:
          قاضی به دو شاهد بدهد فتوی شرع
          در مذهب عشق شاهدی بس باشد
          qāzī ba du šāhid bidahad fatwā-yi šar'
          dar mazhab-i išq šāhidē bas bāšad
          The qadi gives the Holy Law's fatwa on [the word of] two witnesses;
          In the doctrine of love, one beloved should be enough.
          (Classical Persian transliteration.)
          (The verse involves a pun between senses 1 and 3, based on the fact that Islamic law requires at least two witnesses in all matters.)

    شاهد (šâhed) (plural شواهد (šavâhed))

    1. A non-human:
      1. example; exemplary quotation (e.g. in a dictionary)
        Synonym: مثال (mesâl)
      2. (pluralia tantum) evidence; always as the plural شواهد.
        شواهد کافی نیست.šavâhed kâfi nist.The evidence is insufficient.

    Derived terms

    edit

    Descendants

    edit

    Adjective

    edit

    شاهد (šâhed)

    1. (obsolete) beautiful, pleasant
      Synonyms: زیبا (zibâ), خوش (xoš), قشنگ (qašang), نیک (nik)

    South Levantine Arabic

    edit

    Etymology 1

    edit

    From Arabic شَاهَدَ (šāhada).

    Pronunciation

    edit

    Verb

    edit

    شاهد (šāhad) III (present بشاهد (bišāhed))

    1. (formal) to watch, to view
      Synonym: حضر (ḥiḍir)
    Conjugation
    edit
    Conjugation of شاهد
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m شاهدت (šāhadt) شاهدت (šāhadt) شاهد (šāhad) شاهدنا (šāhadna) شاهدتو (šāhadtu) شاهدو (šāhadu)
    f شاهدتي (šāhadti) شاهدت (šāhadat)
    present m بشاهد (bašāhed) بتشاهد (bitšāhed) بشاهد (bišāhed) منشاهد (minšāhed) بتشاهدو (bitšāhdu) بشاهدو (bišāhdu)
    f بتشاهدي (bitšāhdi) بتشاهد (bitšāhed)
    subjunctive m اشاهد (ašāhed) تشاهد (tšāhed) يشاهد (yšāhed) نشاهد (nšāhed) تشاهدو (tšāhdu) يشاهدو (yšāhdu)
    f تشاهدي (tšāhdi) تشاهد (tšāhed)
    imperative m شاهد (šāhed) شاهدو (šāhdu)
    f شاهدي (šāhdi)

    Etymology 2

    edit

    From Arabic شَاهِد (šāhid).

    Pronunciation

    edit

    Noun

    edit

    شاهد (šāhedm (plural شهود (šhūd))

    1. witness
      شاهد عيانšāhed ʕayāneyewitness
    2. index finger, forefinger
    See also
    edit