صفف

Arabic

Noun

صُفَف • (ṣufaf) f pl

1. plural of صُفَّة (ṣuffa)

Moroccan Arabic

Etymology

Root
ص ف ف
1 term

From Arabic صَفَّفَ (ṣaffafa).

Pronunciation

• IPA^(key): /sˤaf.faf/

• Audio

  (file)

Verb

صفف • (ṣaffaf) II (non-past يصفف (yṣaffaf))

1. (transitive) to line up, to align

   Synonym: قاد (qād)

Conjugation

Conjugation of صفف
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	صفّفت (ṣaffaft)	صفّفتي (ṣaffafti)	صفّف (ṣaffaf)		صفّفنا (ṣaffafna)	صفّفتوا (ṣaffaftu)	صفّفوا (ṣaffefu)
	f			صفّفت (ṣaffefāt)
non-past	m	نصفّف (nṣaffaf)	تصفّف (tṣaffaf)	يصفّف (yṣaffaf)		نصفّفوا (nṣaffefu)	تصفّفوا (tṣaffefu)	يصفّفوا (yṣaffefu)
	f		تصفّفي (tṣaffefi)	تصفّف (tṣaffaf)
imperative	m		صفّف (ṣaffaf)				صفّفوا (ṣaffefu)
	f		صفّفي (ṣaffefi)