صیچان
Ottoman Turkish edit
Alternative forms edit
- سچان (sıçan)
Etymology edit
Inherited from Proto-Turkic *sïčgan (“mouse”) and thus related to صیچمق (sıçmak, “to defecate”); cognate with Old Turkic 𐰽𐰲𐰍𐰭 (sïčgan), Azerbaijani siçan, Bashkir сысҡан (sısqan), Chuvash шӑши (šăš̬i), Kazakh тышқан (tyşqan), Kyrgyz чычкан (cıckan), Turkmen syçan, Uyghur چاشقان (chashqan) and Uzbek sichqon.
Noun edit
صیچان • (sıçan)
Derived terms edit
- اورمان صیچانی (orman sıçanı, “common vole”)
- ترلا صیچانی (tarla sıçanı, “field mouse”)
- خرما صیچانی (“kind of squirrel”)
- سیوری صیچان (sivri sıçan, “shrew”)
- صو صیچانی (su sıçanı, “water vole”)
- صیچان اوتی (sıçan otu, “white arsenic”)
- صیچان دریسی (sıçan derisi, “moleskin”)
- صیچان قولاغی (sıçan kulağı, “mouse-ear”)
- صیچانجیل (sıçancıl, “kite”)
- طاغ صیچانی (dağ sıçanı, “marmot”)
- كوزسز صیچان (gözsüz sıçan, “mole”)
- چول صیچانی (çöl sıçanı, “jerboa”)
- یر صیچانی (yer sıçanı, “mole”)
Descendants edit
Further reading edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “sıçan”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4186
- Hindoglu, Artin (1838) “سچان”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 265a
- Kélékian, Diran (1911) “صیچان”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 777
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Mus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1107
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “سچان”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 2555
- Nişanyan, Sevan (2002–) “sıçan”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “صیچان”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1198