Hijazi Arabic edit

Root
ع ر ق ل
1 term

Etymology edit

From Arabic عَرْقَلَ (ʕarqala).

Pronunciation edit

Verb edit

عَرْقَل (ʕargal) Iq (non-past يِعَرْقِل (yiʕargil))

  1. to trip someone
    Synonym: عَنْقَل (ʕangal)

Conjugation edit

    Conjugation of عرقل (ʕargal)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m عرقلت (ʕargalt) عرقلت (ʕargalt) عرقل (ʕargal) عرقلنا (ʕargalna) عرقلتوا (ʕargaltu) عرقلوا (ʕargalu)
f عرقلتي (ʕargalti) عرقلت (ʕargalat)
non-past m أعرقل (aʕargil) تعرقل (tiʕargil) يعرقل (yiʕargil) نعرقل (niʕargil) تعرقلوا (tiʕargilu) يعرقلوا (yiʕargilu)
f تعرقلي (tiʕargili) تعرقل (tiʕargil)
imperative m عرقل (ʕargil) عرقلوا (ʕargilu)
f عرقلي (ʕargili)

Moroccan Arabic edit

Root
ع ر ق ل
1 term

Etymology edit

From Arabic عَرْقَلَ (ʕarqala).

Pronunciation edit

Verb edit

عرقل (ʕarqal) Iq (non-past يعرقل (yʕarqal), verbal noun تعرقيل (tʕarqīl))

  1. to obstruct