مرام
Arabic edit
Root |
---|
ر و م (r-w-m) |
Etymology edit
Verbal noun of رَامَ (rāma).
Pronunciation edit
Noun edit
مَرَام • (marām) m
- verbal noun of رَامَ (rāma) (form I)
- longing, desire, aspiration
- purpose, design
Declension edit
Declension of noun مَرَام (marām)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَرَام marām |
الْمَرَام al-marām |
مَرَام marām |
Nominative | مَرَامٌ marāmun |
الْمَرَامُ al-marāmu |
مَرَامُ marāmu |
Accusative | مَرَامًا marāman |
الْمَرَامَ al-marāma |
مَرَامَ marāma |
Genitive | مَرَامٍ marāmin |
الْمَرَامِ al-marāmi |
مَرَامِ marāmi |
Descendants edit
Proper noun edit
مَرَام • (marām) f
- a female given name Maram
Ottoman Turkish edit
Etymology edit
Adjective edit
مرام • (meram)
- intention; wish, desire
Descendants edit
- Turkish: meram
References edit
- Nişanyan, Sevan (2002–) “meram”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “مرام”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1799
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN