अनूप

Hindi

अनूप • (anūp) (indeclinable, Urdu spelling انوپ)

अनूप • (anūp) (indeclinable, Urdu spelling انوپ)

McGregor, Ronald Stuart (1993) “अनूप”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press
Platts, John T. (1884) “अनूप”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.
Dāsa, Śyāmasundara (1965–1975) “अनूप”, in Hindī Śabdasāgara [lit. Sea of Hindi words] (in Hindi), Kashi [Varanasi]: Nagari Pracarini Sabha

From Proto-Indo-Aryan *Hanu-Hp-á-s, from Proto-Indo-Iranian *Hánu (“following, alongside, subsequent”) + Proto-Indo-European *h₂p-, zero-grade of *h₂ep- (“water”). See also अनु- (anu-) and अप् (ap).

अनूप • (anūpá) stem, m

Masculine a-stem declension of अनूप
	singular	dual	plural
nominative	अनूपः (anūpáḥ)	अनूपौ (anūpaú) अनूपा¹ (anūpā́¹)	अनूपाः (anūpā́ḥ) अनूपासः¹ (anūpā́saḥ¹)
accusative	अनूपम् (anūpám)	अनूपौ (anūpaú) अनूपा¹ (anūpā́¹)	अनूपान् (anūpā́n)
instrumental	अनूपेन (anūpéna)	अनूपाभ्याम् (anūpā́bhyām)	अनूपैः (anūpaíḥ) अनूपेभिः¹ (anūpébhiḥ¹)
dative	अनूपाय (anūpā́ya)	अनूपाभ्याम् (anūpā́bhyām)	अनूपेभ्यः (anūpébhyaḥ)
ablative	अनूपात् (anūpā́t)	अनूपाभ्याम् (anūpā́bhyām)	अनूपेभ्यः (anūpébhyaḥ)
genitive	अनूपस्य (anūpásya)	अनूपयोः (anūpáyoḥ)	अनूपानाम् (anūpā́nām)
locative	अनूपे (anūpé)	अनूपयोः (anūpáyoḥ)	अनूपेषु (anūpéṣu)
vocative	अनूप (ánūpa)	अनूपौ (ánūpau) अनूपा¹ (ánūpā¹)	अनूपाः (ánūpāḥ) अनूपासः¹ (ánūpāsaḥ¹)

अनूप • (anūpá) stem

Masculine a-stem declension of अनूप
	singular	dual	plural
nominative	अनूपः (anūpáḥ)	अनूपौ (anūpaú) अनूपा¹ (anūpā́¹)	अनूपाः (anūpā́ḥ) अनूपासः¹ (anūpā́saḥ¹)
accusative	अनूपम् (anūpám)	अनूपौ (anūpaú) अनूपा¹ (anūpā́¹)	अनूपान् (anūpā́n)
instrumental	अनूपेन (anūpéna)	अनूपाभ्याम् (anūpā́bhyām)	अनूपैः (anūpaíḥ) अनूपेभिः¹ (anūpébhiḥ¹)
dative	अनूपाय (anūpā́ya)	अनूपाभ्याम् (anūpā́bhyām)	अनूपेभ्यः (anūpébhyaḥ)
ablative	अनूपात् (anūpā́t)	अनूपाभ्याम् (anūpā́bhyām)	अनूपेभ्यः (anūpébhyaḥ)
genitive	अनूपस्य (anūpásya)	अनूपयोः (anūpáyoḥ)	अनूपानाम् (anūpā́nām)
locative	अनूपे (anūpé)	अनूपयोः (anūpáyoḥ)	अनूपेषु (anūpéṣu)
vocative	अनूप (ánūpa)	अनूपौ (ánūpau) अनूपा¹ (ánūpā¹)	अनूपाः (ánūpāḥ) अनूपासः¹ (ánūpāsaḥ¹)

Feminine ā-stem declension of अनूपा
	singular	dual	plural
nominative	अनूपा (anūpā́)	अनूपे (anūpé)	अनूपाः (anūpā́ḥ)
accusative	अनूपाम् (anūpā́m)	अनूपे (anūpé)	अनूपाः (anūpā́ḥ)
instrumental	अनूपया (anūpáyā) अनूपा¹ (anūpā́¹)	अनूपाभ्याम् (anūpā́bhyām)	अनूपाभिः (anūpā́bhiḥ)
dative	अनूपायै (anūpā́yai)	अनूपाभ्याम् (anūpā́bhyām)	अनूपाभ्यः (anūpā́bhyaḥ)
ablative	अनूपायाः (anūpā́yāḥ) अनूपायै² (anūpā́yai²)	अनूपाभ्याम् (anūpā́bhyām)	अनूपाभ्यः (anūpā́bhyaḥ)
genitive	अनूपायाः (anūpā́yāḥ) अनूपायै² (anūpā́yai²)	अनूपयोः (anūpáyoḥ)	अनूपानाम् (anūpā́nām)
locative	अनूपायाम् (anūpā́yām)	अनूपयोः (anūpáyoḥ)	अनूपासु (anūpā́su)
vocative	अनूपे (ánūpe)	अनूपे (ánūpe)	अनूपाः (ánūpāḥ)

Neuter a-stem declension of अनूप
	singular	dual	plural
nominative	अनूपम् (anūpám)	अनूपे (anūpé)	अनूपानि (anūpā́ni) अनूपा¹ (anūpā́¹)
accusative	अनूपम् (anūpám)	अनूपे (anūpé)	अनूपानि (anūpā́ni) अनूपा¹ (anūpā́¹)
instrumental	अनूपेन (anūpéna)	अनूपाभ्याम् (anūpā́bhyām)	अनूपैः (anūpaíḥ) अनूपेभिः¹ (anūpébhiḥ¹)
dative	अनूपाय (anūpā́ya)	अनूपाभ्याम् (anūpā́bhyām)	अनूपेभ्यः (anūpébhyaḥ)
ablative	अनूपात् (anūpā́t)	अनूपाभ्याम् (anūpā́bhyām)	अनूपेभ्यः (anūpébhyaḥ)
genitive	अनूपस्य (anūpásya)	अनूपयोः (anūpáyoḥ)	अनूपानाम् (anūpā́nām)
locative	अनूपे (anūpé)	अनूपयोः (anūpáyoḥ)	अनूपेषु (anūpéṣu)
vocative	अनूप (ánūpa)	अनूपे (ánūpe)	अनूपानि (ánūpāni) अनूपा¹ (ánūpā¹)

Monier Williams (1899) “अनूप”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 42.