इलाही
Hindi edit
Etymology edit
Borrowed from Arabic إِلٰهِيّ (ʔilāhiyy).
Pronunciation edit
Proper noun edit
इलाही • (ilāhī) m (Urdu spelling الہی)
- (Islam) Allah, God
- Synonyms: see Thesaurus:भगवान
Declension edit
Declension of इलाही (sg-only masc ī-stem)
singular | |
---|---|
direct | इलाही ilāhī |
oblique | इलाही ilāhī |
vocative | इलाही ilāhī |
Adjective edit
इलाही • (ilāhī) (indeclinable, Urdu spelling الہی)
- (relational) God; divine
Derived terms edit
- अज़ाब-ए-इलाही (azāb-e-ilāhī)
- अनवार-ए-इलाही (anvār-e-ilāhī)
- अर्श-ए-इलाही (arś-e-ilāhī)
- क़हर-ए-इलाही (qahar-e-ilāhī)
- ज़िक्र-ए-इलाही (zikra-e-ilāhī)
- ज़िल्ल-ए-इलाही (zill-e-ilāhī)
- तक़दीर-ए-इलाही (taqdīr-e-ilāhī)
- दीन-ए-इलाही (dīn-e-ilāhī)
- फ़ज़्ल-ए-इलाही (fazla-e-ilāhī)
- महबूब-ए-इलाही (mahbūb-e-ilāhī)
- शान-ए-इलाही (śān-e-ilāhī)
- हुक्म-ए-इलाही (hukma-e-ilāhī)
References edit
- McGregor, Ronald Stuart (1993) “इलाही”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press