मीत

Braj

Etymology

From Sauraseni Prakrit 𑀫𑀺𑀢𑁆𑀢 (mitta), from Sanskrit मित्र (mitra).

Noun

मीत (mīt) m

1. friend
2. lover

Hindi

Etymology

Inherited from Sauraseni Prakrit 𑀫𑀺𑀢𑁆𑀢 (mitta), from Sanskrit मित्र (mitra). Doublet of मित्र (mitra), a tatsama.

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /miːt̪/

Noun

मीत • (mīt) m (Urdu spelling مِیت) (poetic)

1. friend

   Synonyms: मित्र (mitra), दोस्त (dost)

2. lover

Declension

Declension of मीत (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	मीत mīt	मीत mīt
oblique	मीत mīt	मीतों mītõ
vocative	मीत mīt	मीतो mīto

Maithili

Etymology

From Magadhi Prakrit 𑀫𑀺𑀢𑁆𑀢 (mitta), from Sanskrit मित्र (mitra).

Pronunciation

• IPA^(key): [miːt]

Noun

मीत • (mīt) (Tirhuta 𑒧𑒲𑒞)

1. friend

   Synonyms: मित्र (mitra), दोस्त (dōsta)