हन्ति
See also: hanti
Sanskrit edit
Etymology edit
From Proto-Indo-Aryan *źʰánti, from Proto-Indo-Iranian *ǰʰánti, from Proto-Indo-European *gʷʰénti (“to strike; slay, kill”).
Cognates include Ancient Greek θείνω (theínō, “I strike, wound”), Avestan 𐬘𐬀𐬌𐬥𐬙𐬌 (jainti), Old Armenian գան (gan) and ջնեմ (ǰnem), Latin offendō, Old Church Slavonic гънати (gŭnati), Old English bana (English bane) and gūþ (“battle”).
Pronunciation edit
Verb edit
हन्ति • (hánti) third-singular present indicative (root हन्, class 2, type P)
- to strike, beat (also a drum), pound, hammer (+ accusative) etc.; upon (+ locative)
- to smite, slay, hit, kill, mar, destroy
- to put to death, cause to be executed
- to ward off, avert
- to hurt, wound
Conjugation edit
Present: हन्ति (hánti), हते (haté) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Active | Mediopassive | ||||||
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | ||
Indicative | |||||||
Third | हन्ति hánti |
हतः hatáḥ |
घ्नन्ति ghnánti |
हते haté |
घ्नाते ghnā́te |
घ्नते ghnáte | |
Second | हंसि háṃsi |
हथः hatháḥ |
हथ hathá |
हसे hasé |
घ्नाथे ghnā́the |
हध्वे hadhvé | |
First | हन्मि hánmi |
हन्वः hanváḥ |
हन्मः hanmáḥ |
घ्ने ghné |
हन्वहे hanváhe |
हन्महे hanmáhe | |
Imperative | |||||||
Third | हन्तु hántu |
हताम् hatā́m |
घ्नन्तु ghnántu |
हताम् hatā́m |
घ्नाताम् ghnā́tām |
घ्नताम् ghnátām | |
Second | जहि / हन्धि¹ jahí / handhí¹ |
हतम् hatám |
हत hatá |
हस्व hasvá |
घ्नाथाम् ghnā́thām |
हध्वम् hadhvám | |
First | हनानि hánāni |
हनाव hánāva |
हनाम / हन्म² hánāma / hanma² |
हनै hánai |
हनावहै hánāvahai |
हनामहै hánāmahai | |
Optative/Potential | |||||||
Third | हन्यात् hanyā́t |
हन्याताम् hanyā́tām |
हन्युः hanyúḥ |
हनीत / घ्नीत hanītá / ghnītá |
हनीयाताम् / घ्नीयाताम् hanīyā́tām / ghnīyā́tām |
हनीरन् / घ्नीरन् hanīrán / ghnīrán | |
Second | हन्याः hanyā́ḥ |
हन्यातम् hanyā́tam |
हन्यात hanyā́ta |
हनीथाः / घ्नीथाः hanīthā́ḥ / ghnīthā́ḥ |
हनीयाथाम् / घ्नीयाथाम् hanīyā́thām / ghnīyā́thām |
हनीध्वम् / घ्नीध्वम् hanīdhvám / ghnīdhvám | |
First | हन्याम् hanyā́m |
हन्याव hanyā́va |
हन्याम hanyā́ma |
हनीय / घ्नीय hanīyá / ghnīyá |
हनीवहि / घ्नीवहि hanīváhi / ghnīváhi |
हनीमहि / घ्नीमहि hanīmáhi / ghnīmáhi | |
Participles | |||||||
घ्नत् ghnát |
घ्नान ghnāná | ||||||
Notes |
|
Imperfect: अहन् (áhan), अहत (áhata) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Active | Mediopassive | |||||
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | |
Indicative | ||||||
Third | अहन् áhan |
अहताम् áhatām |
अघ्नन् ághnan |
अहत áhata |
अघ्नाताम् ághnātām |
अघ्नत ághnata |
Second | अहन् áhan |
अहतम् áhatam |
अहत áhata |
अहथाः áhathāḥ |
अघ्नाथाम् ághnāthām |
अहध्वम् áhadhvam |
First | अहनम् áhanam |
अहन्व áhanva |
अहन्म áhanma |
अघ्नि ághni |
अहन्वहि áhanvahi |
अहन्महि áhanmahi |
Descendants edit
See हनति (hanati).
References edit
- Monier Williams (1899) “हन्ति”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1287.