हिर

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *ǵʰer- (“string, guts”).

Noun

हिर • (híra) stem, m

1. a strip, band

   Synonyms: सूत्र (sūtra), शुल्व (śulva), कशा (kaśā)

Declension

Masculine a-stem declension of हिर (híra)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हिरः híraḥ	हिरौ / हिरा¹ hírau / hírā¹	हिराः / हिरासः¹ hírāḥ / hírāsaḥ¹
Vocative	हिर híra	हिरौ / हिरा¹ hírau / hírā¹	हिराः / हिरासः¹ hírāḥ / hírāsaḥ¹
Accusative	हिरम् híram	हिरौ / हिरा¹ hírau / hírā¹	हिरान् hírān
Instrumental	हिरेण híreṇa	हिराभ्याम् hírābhyām	हिरैः / हिरेभिः¹ híraiḥ / hírebhiḥ¹
Dative	हिराय hírāya	हिराभ्याम् hírābhyām	हिरेभ्यः hírebhyaḥ
Ablative	हिरात् hírāt	हिराभ्याम् hírābhyām	हिरेभ्यः hírebhyaḥ
Genitive	हिरस्य hírasya	हिरयोः hírayoḥ	हिराणाम् hírāṇām
Locative	हिरे híre	हिरयोः hírayoḥ	हिरेषु híreṣu
Notes	¹Vedic