Tamil

edit

Etymology

edit

Borrowed from Classical Persian قرآن (qur'ān), from Arabic اَلْقُرْآن (al-qurʔān).

Pronunciation

edit

Proper noun

edit

குர்ஆன் (kur’āṉ)

  1. (Islam) the Qur'an

Declension

edit
ṉ-stem declension of குர்ஆன் (kur’āṉ) (singular only)
Singular Plural
Nominative குர்ஆன்
kur’āṉ
-
Vocative குர்ஆனே
kur’āṉē
-
Accusative குர்ஆனை
kur’āṉai
-
Dative குர்ஆனுக்கு
kur’āṉukku
-
Genitive குர்ஆனுடைய
kur’āṉuṭaiya
-
Singular Plural
Nominative குர்ஆன்
kur’āṉ
-
Vocative குர்ஆனே
kur’āṉē
-
Accusative குர்ஆனை
kur’āṉai
-
Dative குர்ஆனுக்கு
kur’āṉukku
-
Benefactive குர்ஆனுக்காக
kur’āṉukkāka
-
Genitive 1 குர்ஆனுடைய
kur’āṉuṭaiya
-
Genitive 2 குர்ஆனின்
kur’āṉiṉ
-
Locative 1 குர்ஆனில்
kur’āṉil
-
Locative 2 குர்ஆனிடம்
kur’āṉiṭam
-
Sociative 1 குர்ஆனோடு
kur’āṉōṭu
-
Sociative 2 குர்ஆனுடன்
kur’āṉuṭaṉ
-
Instrumental குர்ஆனால்
kur’āṉāl
-
Ablative குர்ஆனிலிருந்து
kur’āṉiliruntu
-

References

edit