பேன்

Tamil

Etymology

From Proto-Dravidian *pēn.

Pronunciation

• IPA^(key): /peːn/

Noun

பேன் • (pēṉ)

1. louse

Declension

Declension of பேன் (pēṉ)

	singular	plural
nominative	பேன் pēṉ	பேன்கள் pēṉkaḷ
vocative	பேனே pēṉē	பேன்களே pēṉkaḷē
accusative	பேனை pēṉai	பேன்களை pēṉkaḷai
dative	பேனுக்கு pēṉukku	பேன்களுக்கு pēṉkaḷukku
benefactive	பேனுக்காக pēṉukkāka	பேன்களுக்காக pēṉkaḷukkāka
genitive 1	பேனுடைய pēṉuṭaiya	பேன்களுடைய pēṉkaḷuṭaiya
genitive 2	பேனின் pēṉiṉ	பேன்களின் pēṉkaḷiṉ
locative 1	பேனில் pēṉil	பேன்களில் pēṉkaḷil
locative 2	பேனிடம் pēṉiṭam	பேன்களிடம் pēṉkaḷiṭam
sociative 1	பேனோடு pēṉōṭu	பேன்களோடு pēṉkaḷōṭu
sociative 2	பேனுடன் pēṉuṭaṉ	பேன்களுடன் pēṉkaḷuṭaṉ
instrumental	பேனால் pēṉāl	பேன்களால் pēṉkaḷāl
ablative	பேனிலிருந்து pēṉiliruntu	பேன்களிலிருந்து pēṉkaḷiliruntu