வீரன்

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit वीर (vīra).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋiːɾɐn/

Noun

வீரன் • (vīraṉ)

1. hero, soldier, warrior

   Synonyms: தலைவன் (talaivaṉ), நாயகன் (nāyakaṉ), தீரன் (tīraṉ), போராளி (pōrāḷi)

Declension

ṉ-stem declension of வீரன் (vīraṉ)
	Singular	Plural
Nominative	வீரன் vīraṉ	வீரர்கள் vīrarkaḷ
Vocative	வீரனே vīraṉē	வீரர்களே vīrarkaḷē
Accusative	வீரனை vīraṉai	வீரர்களை vīrarkaḷai
Dative	வீரனுக்கு vīraṉukku	வீரர்களுக்கு vīrarkaḷukku
Genitive	வீரனுடைய vīraṉuṭaiya	வீரர்களுடைய vīrarkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	வீரன் vīraṉ	வீரர்கள் vīrarkaḷ
Vocative	வீரனே vīraṉē	வீரர்களே vīrarkaḷē
Accusative	வீரனை vīraṉai	வீரர்களை vīrarkaḷai
Dative	வீரனுக்கு vīraṉukku	வீரர்களுக்கு vīrarkaḷukku
Benefactive	வீரனுக்காக vīraṉukkāka	வீரர்களுக்காக vīrarkaḷukkāka
Genitive 1	வீரனுடைய vīraṉuṭaiya	வீரர்களுடைய vīrarkaḷuṭaiya
Genitive 2	வீரனின் vīraṉiṉ	வீரர்களின் vīrarkaḷiṉ
Locative 1	வீரனில் vīraṉil	வீரர்களில் vīrarkaḷil
Locative 2	வீரனிடம் vīraṉiṭam	வீரர்களிடம் vīrarkaḷiṭam
Sociative 1	வீரனோடு vīraṉōṭu	வீரர்களோடு vīrarkaḷōṭu
Sociative 2	வீரனுடன் vīraṉuṭaṉ	வீரர்களுடன் vīrarkaḷuṭaṉ
Instrumental	வீரனால் vīraṉāl	வீரர்களால் vīrarkaḷāl
Ablative	வீரனிலிருந்து vīraṉiliruntu	வீரர்களிலிருந்து vīrarkaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “வீரன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press