ทาง
Thai edit
Etymology edit
From Proto-Southwestern Tai *daːŋᴬ² (“road; way”), from Late Han Chinese or Early Middle Chinese 唐 (MC dang, “road inside temple”).[1] Doublet of ถัง (tǎng, “Tang Dynasty”). Cognate with Northern Thai ᨴᩤ᩠ᨦ, Khün ᨴᩤ᩠ᨦ, Isan ทาง, Lao ທາງ (thāng), Lü ᦑᦱᧂ (taang), Tai Dam ꪕꪱꪉ, Shan တၢင်း (táang), Tai Nüa ᥖᥣᥒᥰ (täang), Phake တင် (taṅ), Ahom 𑜄𑜂𑜫 (taṅ), Zuojiang Zhuang tangz (Longzhou).
Pronunciation edit
| Orthographic/Phonemic | ทาง d ā ŋ | |
| Romanization | Paiboon | taang |
| Royal Institute | thang | |
| (standard) IPA(key) | /tʰaːŋ˧/(R) | |
Noun edit
ทาง • (taang)
- way, route, or course for travel.
- opportunity; chance.
- section; part; side.
- method; means; procedure; process.
Derived terms edit
- ชุมทาง (chum-taang)
- เดินทาง (dəən-taang)
- ต้นทาง
- ทับทาง (táp-taang)
- ทางการ (taang-gaan)
- ทางเข้า (taang-kâo)
- ทางช้างเผือก (taang-cháang-pʉ̀ʉak)
- ทางด่วน (taang-dùuan)
- ทางเดิน (taang-dəən)
- ทางตัน (taang-dtan)
- ทางเท้า (taang-táao)
- ทางน้ำล้น (taang-náam-lón)
- ทางเพศ (taang-pêet)
- ทางม้าลาย (taang-máa-laai)
- ทางแยก (taang-yɛ̂ɛk)
- ทางลัด (taang-lát)
- ทางเลือก (taang-lʉ̂ʉak)
- ทางสามแพร่ง (taang-sǎam-prɛ̂ng)
- ทางหนีไฟ (taang-nǐi-fai)
- ทางหลวง (taang-lǔuang)
- ทางออก (taang-ɔ̀ɔk)
- ท่าทาง (tâa-taang)
- ทิศทาง (tít-taang)
- ปลายทาง (bplaai-taang)
- ระยะทาง (rá-yá-taang)
- เส้นทาง (sên-taang)
- หนทาง (hǒn-taang)
Classifier edit
ทาง • (taang)
- Classifier for routes, ways. ⇒ all nouns using this classifier
- Classifier for directions, sides. ⇒ all nouns using this classifier
Preposition edit
ทาง • (taang)
References edit
- ^ Pittayaporn, Pittayawat (2014) “Layers of Chinese Loanwords in Proto-Southwestern Tai as Evidence for the Dating of the Spread of Southwestern Tai”, in MANUSYA: Journal of Humanities, volume 20 (special issue), Bangkok: Chulalongkorn University, →ISSN, pages 47–68.