บรรเลง

Thai

Alternative forms

• ประเลง

Etymology

From Old Khmer leṅa, praleṅ (“to amuse oneself; to engage in recreation or diversion; to act without serious purpose, for the sake of pleasure or amusement; to play; to perform on a musical instrument; etc”), from which Thai เล่น (lên) was possibly derived.

Pronunciation

Orthographic		บรรเลง ɓ r r e l ŋ
Phonemic		บัน-เลง ɓ ạ n – e l ŋ
Romanization	Paiboon	ban-leeng
	Royal Institute	ban-leng
(standard) IPA(key)		/ban˧.leːŋ˧/(R)

Verb

บรรเลง • (ban-leeng) (abstract noun การบรรเลง)

1. to play: to perform or cause to perform (a piece of music or on a musical instrument); to produce or cause to produce (a piece of music).
   • 2017, ตนุภพ โนทยานนท์, คุกกี้เสี่ยงทาย:

     เหมือนว่าฉันนั้นเคว้งคว้างลอยไปกับเสียงเพลง ยังคงบรรเลงไม่มีวันเลือนลาง

     mʉ̌ʉan wâa chǎn nán kwéeng-kwáang lɔɔi bpai gàp sǐiang pleeng · yang kong ban-leeng mâi mii wan lʉʉan-laang

     It seems like I am drifting along the sound of music that keeps playing without fading.

   • 1 Chronicles 16:42, KJV:

     เฮมานและเยดูธูนมีแตรและฉาบเพื่อบรรเลง

     hee-maan lɛ́ yee-duu-tuun mii dtrɛɛ lɛ́ chàap pʉ̂ʉa ban-leeng

     Heman and Jeduthun with trumpets and cymbals for those that should make a sound

   • Revelation 14:2, KJV:

     ข้าพเจ้าได้ยินเสียงพวกดีดพิณเขาคู่กำลังบรรเลงอยู่

     kâa-pá-jâao dâi-yin sǐiang pûuak dìit pin-kǎo-kûu gam-lang ban-leeng yùu

     I heard the voice of harpers harping with their harps:

   • Isaiah 23:16, KJV:

     หญิงแพศยาที่เขาลืมแล้วเอ๋ย จงหยิบพิณเขาคู่เดินไปทั่วเมือง จงบรรเลงเพลงไพเราะ ร้องเพลงหลาย ๆ บท เพื่อเขาจะระลึกเจ้าได้

     yǐng pɛ̂ɛt-sà-yǎa tîi kǎo lʉʉm lɛ́ɛo ə̌əi · jong yìp pin-kǎo-kûu dəən bpai tûua mʉʉang · jong ban-leeng pleeng pai-rɔ́ · rɔ́ɔng pleeng lǎai lǎai bòt · pʉ̂ʉa kǎo jà rá-lʉ́k jâao dâai

     Take a harp, go about the city, thou harlot that hast been forgotten; make sweet melody, sing many songs, that thou mayest be remembered.

Synonyms

• ขับ (kàp)
• ทำ (tam)
• ประโคม (bprà-koom)
• เล่น (lên)

 

Adjective

บรรเลง • (ban-leeng) (abstract noun ความบรรเลง)

1. instrumental: intended for a musical instrument, not for vocals.

   เพลงบรรเลง

   pleeng ban-leeng

   Instrumental song