ἀλήτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.lɛ̌ː.tɛːn/ → /aˈli.tin/ → /aˈli.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.lɛ̌ː.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈle̝.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈli.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈli.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈli.tin/

Noun

ἀλήτην • (alḗtēn)

1. accusative singular of ἀλήτης (alḗtēs)