ἀνακαλέω

Ancient Greek

Alternative forms

• ἀγκᾰλέω (ankaléō) — poetic

Etymology

From ἀνα- (ana-) +‎ καλέω (kaléō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.na.ka.lé.ɔː/ → /a.na.kaˈle.o/ → /a.na.kaˈle.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.na.ka.lé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.na.kaˈle.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.na.kaˈle.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.na.kaˈle.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.na.kaˈle.o/

Verb

ἀνᾰκᾰλέω • (anakaléō)

1. to call back

Conjugation

   Present: ἀνᾰκᾰλέω, ἀνᾰκᾰλέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνᾰκᾰλέω	ἀνᾰκᾰλέεις	ἀνᾰκᾰλέει	ἀνᾰκᾰλέετον	ἀνᾰκᾰλέετον	ἀνᾰκᾰλέομεν	ἀνᾰκᾰλέετε	ἀνᾰκᾰλέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀνᾰκᾰλέω	ἀνᾰκᾰλέῃς	ἀνᾰκᾰλέῃ	ἀνᾰκᾰλέητον	ἀνᾰκᾰλέητον	ἀνᾰκᾰλέωμεν	ἀνᾰκᾰλέητε	ἀνᾰκᾰλέωσῐ(ν)
	optative	ἀνᾰκᾰλέοιμῐ	ἀνᾰκᾰλέοις	ἀνᾰκᾰλέοι	ἀνᾰκᾰλέοιτον	ἀνᾰκᾰλεοίτην	ἀνᾰκᾰλέοιμεν	ἀνᾰκᾰλέοιτε	ἀνᾰκᾰλέοιεν
	imperative		ἀνᾰκᾰ́λεε	ἀνᾰκᾰλεέτω	ἀνᾰκᾰλέετον	ἀνᾰκᾰλεέτων		ἀνᾰκᾰλέετε	ἀνᾰκᾰλεόντων
middle/ passive	indicative	ἀνᾰκᾰλέομαι	ἀνᾰκᾰλέῃ, ἀνᾰκᾰλέει	ἀνᾰκᾰλέεται	ἀνᾰκᾰλέεσθον	ἀνᾰκᾰλέεσθον	ἀνᾰκᾰλεόμεθᾰ	ἀνᾰκᾰλέεσθε	ἀνᾰκᾰλέονται
	subjunctive	ἀνᾰκᾰλέωμαι	ἀνᾰκᾰλέῃ	ἀνᾰκᾰλέηται	ἀνᾰκᾰλέησθον	ἀνᾰκᾰλέησθον	ἀνᾰκᾰλεώμεθᾰ	ἀνᾰκᾰλέησθε	ἀνᾰκᾰλέωνται
	optative	ἀνᾰκᾰλεοίμην	ἀνᾰκᾰλέοιο	ἀνᾰκᾰλέοιτο	ἀνᾰκᾰλέοισθον	ἀνᾰκᾰλεοίσθην	ἀνᾰκᾰλεοίμεθᾰ	ἀνᾰκᾰλέοισθε	ἀνᾰκᾰλέοιντο
	imperative		ἀνᾰκᾰλέου	ἀνᾰκᾰλεέσθω	ἀνᾰκᾰλέεσθον	ἀνᾰκᾰλεέσθων		ἀνᾰκᾰλέεσθε	ἀνᾰκᾰλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀνᾰκᾰλέειν				ἀνᾰκᾰλέεσθαι
participle	m	ἀνᾰκᾰλέων				ἀνᾰκᾰλεόμενος
	f	ἀνᾰκᾰλέουσᾰ				ἀνᾰκᾰλεομένη
	n	ἀνᾰκᾰλέον				ἀνᾰκᾰλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἀνᾰκᾰλῶ, ἀνᾰκᾰλοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνᾰκᾰλῶ	ἀνᾰκᾰλεῖς	ἀνᾰκᾰλεῖ	ἀνᾰκᾰλεῖτον	ἀνᾰκᾰλεῖτον	ἀνᾰκᾰλοῦμεν	ἀνᾰκᾰλεῖτε	ἀνᾰκᾰλοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἀνᾰκᾰλῶ	ἀνᾰκᾰλῇς	ἀνᾰκᾰλῇ	ἀνᾰκᾰλῆτον	ἀνᾰκᾰλῆτον	ἀνᾰκᾰλῶμεν	ἀνᾰκᾰλῆτε	ἀνᾰκᾰλῶσῐ(ν)
	optative	ἀνᾰκᾰλοίην, ἀνᾰκᾰλοῖμῐ	ἀνᾰκᾰλοίης, ἀνᾰκᾰλοῖς	ἀνᾰκᾰλοίη, ἀνᾰκᾰλοῖ	ἀνᾰκᾰλοῖτον, ἀνᾰκᾰλοίητον	ἀνᾰκᾰλοίτην, ἀνᾰκᾰλοιήτην	ἀνᾰκᾰλοῖμεν, ἀνᾰκᾰλοίημεν	ἀνᾰκᾰλοῖτε, ἀνᾰκᾰλοίητε	ἀνᾰκᾰλοῖεν, ἀνᾰκᾰλοίησᾰν
	imperative		ἀνᾰκᾰ́λει	ἀνᾰκᾰλείτω	ἀνᾰκᾰλεῖτον	ἀνᾰκᾰλείτων		ἀνᾰκᾰλεῖτε	ἀνᾰκᾰλούντων
middle/ passive	indicative	ἀνᾰκᾰλοῦμαι	ἀνᾰκᾰλεῖ, ἀνᾰκᾰλῇ	ἀνᾰκᾰλεῖται	ἀνᾰκᾰλεῖσθον	ἀνᾰκᾰλεῖσθον	ἀνᾰκᾰλούμεθᾰ	ἀνᾰκᾰλεῖσθε	ἀνᾰκᾰλοῦνται
	subjunctive	ἀνᾰκᾰλῶμαι	ἀνᾰκᾰλῇ	ἀνᾰκᾰλῆται	ἀνᾰκᾰλῆσθον	ἀνᾰκᾰλῆσθον	ἀνᾰκᾰλώμεθᾰ	ἀνᾰκᾰλῆσθε	ἀνᾰκᾰλῶνται
	optative	ἀνᾰκᾰλοίμην	ἀνᾰκᾰλοῖο	ἀνᾰκᾰλοῖτο	ἀνᾰκᾰλοῖσθον	ἀνᾰκᾰλοίσθην	ἀνᾰκᾰλοίμεθᾰ	ἀνᾰκᾰλοῖσθε	ἀνᾰκᾰλοῖντο
	imperative		ἀνᾰκᾰλοῦ	ἀνᾰκᾰλείσθω	ἀνᾰκᾰλεῖσθον	ἀνᾰκᾰλείσθων		ἀνᾰκᾰλεῖσθε	ἀνᾰκᾰλείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀνᾰκᾰλεῖν				ἀνᾰκᾰλεῖσθαι
participle	m	ἀνᾰκᾰλῶν				ἀνᾰκᾰλούμενος
	f	ἀνᾰκᾰλοῦσᾰ				ἀνᾰκᾰλουμένη
	n	ἀνᾰκᾰλοῦν				ἀνᾰκᾰλούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀνεκᾰ́λεον, ἀνεκᾰλεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνεκᾰ́λεον	ἀνεκᾰ́λεες	ἀνεκᾰ́λεε(ν)	ἀνεκᾰλέετον	ἀνεκᾰλεέτην	ἀνεκᾰλέομεν	ἀνεκᾰλέετε	ἀνεκᾰ́λεον
middle/ passive	indicative	ἀνεκᾰλεόμην	ἀνεκᾰλέου	ἀνεκᾰλέετο	ἀνεκᾰλέεσθον	ἀνεκᾰλεέσθην	ἀνεκᾰλεόμεθᾰ	ἀνεκᾰλέεσθε	ἀνεκᾰλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀνεκᾰ́λουν, ἀνεκᾰλούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνεκᾰ́λουν	ἀνεκᾰ́λεις	ἀνεκᾰ́λει	ἀνεκᾰλεῖτον	ἀνεκᾰλείτην	ἀνεκᾰλοῦμεν	ἀνεκᾰλεῖτε	ἀνεκᾰ́λουν
middle/ passive	indicative	ἀνεκᾰλούμην	ἀνεκᾰλοῦ	ἀνεκᾰλεῖτο	ἀνεκᾰλεῖσθον	ἀνεκᾰλείσθην	ἀνεκᾰλούμεθᾰ	ἀνεκᾰλεῖσθε	ἀνεκᾰλοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀνᾰκᾰλήσω, ἀνᾰκᾰλήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνᾰκᾰλήσω	ἀνᾰκᾰλήσεις	ἀνᾰκᾰλήσει	ἀνᾰκᾰλήσετον	ἀνᾰκᾰλήσετον	ἀνᾰκᾰλήσομεν	ἀνᾰκᾰλήσετε	ἀνᾰκᾰλήσουσῐ(ν)
	optative	ἀνᾰκᾰλήσοιμῐ	ἀνᾰκᾰλήσοις	ἀνᾰκᾰλήσοι	ἀνᾰκᾰλήσοιτον	ἀνᾰκᾰλησοίτην	ἀνᾰκᾰλήσοιμεν	ἀνᾰκᾰλήσοιτε	ἀνᾰκᾰλήσοιεν
middle	indicative	ἀνᾰκᾰλήσομαι	ἀνᾰκᾰλήσῃ, ἀνᾰκᾰλήσει	ἀνᾰκᾰλήσεται	ἀνᾰκᾰλήσεσθον	ἀνᾰκᾰλήσεσθον	ἀνᾰκᾰλησόμεθᾰ	ἀνᾰκᾰλήσεσθε	ἀνᾰκᾰλήσονται
	optative	ἀνᾰκᾰλησοίμην	ἀνᾰκᾰλήσοιο	ἀνᾰκᾰλήσοιτο	ἀνᾰκᾰλήσοισθον	ἀνᾰκᾰλησοίσθην	ἀνᾰκᾰλησοίμεθᾰ	ἀνᾰκᾰλήσοισθε	ἀνᾰκᾰλήσοιντο
		active			middle
infinitive		ἀνᾰκᾰλήσειν			ἀνᾰκᾰλήσεσθαι
participle	m	ἀνᾰκᾰλήσων			ἀνᾰκᾰλησόμενος
	f	ἀνᾰκᾰλήσουσᾰ			ἀνᾰκᾰλησομένη
	n	ἀνᾰκᾰλῆσον			ἀνᾰκᾰλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀνεκᾰ́λεσᾰ, ἀνεκᾰλεσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνεκᾰ́λεσᾰ	ἀνεκᾰ́λεσᾰς	ἀνεκᾰ́λεσε(ν)	ἀνεκᾰλέσᾰτον	ἀνεκᾰλεσᾰ́την	ἀνεκᾰλέσᾰμεν	ἀνεκᾰλέσᾰτε	ἀνεκᾰ́λεσᾰν
	subjunctive	ἀνᾰκᾰλέσω	ἀνᾰκᾰλέσῃς	ἀνᾰκᾰλέσῃ	ἀνᾰκᾰλέσητον	ἀνᾰκᾰλέσητον	ἀνᾰκᾰλέσωμεν	ἀνᾰκᾰλέσητε	ἀνᾰκᾰλέσωσῐ(ν)
	optative	ἀνᾰκᾰλέσαιμῐ	ἀνᾰκᾰλέσειᾰς, ἀνᾰκᾰλέσαις	ἀνᾰκᾰλέσειε(ν), ἀνᾰκᾰλέσαι	ἀνᾰκᾰλέσαιτον	ἀνᾰκᾰλεσαίτην	ἀνᾰκᾰλέσαιμεν	ἀνᾰκᾰλέσαιτε	ἀνᾰκᾰλέσειᾰν, ἀνᾰκᾰλέσαιεν
	imperative		ἀνᾰκᾰ́λεσον	ἀνᾰκᾰλεσᾰ́τω	ἀνᾰκᾰλέσᾰτον	ἀνᾰκᾰλεσᾰ́των		ἀνᾰκᾰλέσᾰτε	ἀνᾰκᾰλεσᾰ́ντων
middle	indicative	ἀνεκᾰλεσᾰ́μην	ἀνεκᾰλέσω	ἀνεκᾰλέσᾰτο	ἀνεκᾰλέσᾰσθον	ἀνεκᾰλεσᾰ́σθην	ἀνεκᾰλεσᾰ́μεθᾰ	ἀνεκᾰλέσᾰσθε	ἀνεκᾰλέσᾰντο
	subjunctive	ἀνᾰκᾰλέσωμαι	ἀνᾰκᾰλέσῃ	ἀνᾰκᾰλέσηται	ἀνᾰκᾰλέσησθον	ἀνᾰκᾰλέσησθον	ἀνᾰκᾰλεσώμεθᾰ	ἀνᾰκᾰλέσησθε	ἀνᾰκᾰλέσωνται
	optative	ἀνᾰκᾰλεσαίμην	ἀνᾰκᾰλέσαιο	ἀνᾰκᾰλέσαιτο	ἀνᾰκᾰλέσαισθον	ἀνᾰκᾰλεσαίσθην	ἀνᾰκᾰλεσαίμεθᾰ	ἀνᾰκᾰλέσαισθε	ἀνᾰκᾰλέσαιντο
	imperative		ἀνᾰκᾰ́λεσαι	ἀνᾰκᾰλεσᾰ́σθω	ἀνᾰκᾰλέσᾰσθον	ἀνᾰκᾰλεσᾰ́σθων		ἀνᾰκᾰλέσᾰσθε	ἀνᾰκᾰλεσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἀνᾰκᾰλέσαι			ἀνᾰκᾰλέσᾰσθαι
participle	m	ἀνᾰκᾰλέσᾱς			ἀνᾰκᾰλεσᾰ́μενος
	f	ἀνᾰκᾰλέσᾱσᾰ			ἀνᾰκᾰλεσᾰμένη
	n	ἀνᾰκᾰλέσᾰν			ἀνᾰκᾰλεσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀνᾰκέκληκᾰ, ἀνᾰκέκλημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνᾰκέκληκᾰ	ἀνᾰκέκληκᾰς	ἀνᾰκέκληκε(ν)	ἀνᾰκεκλήκᾰτον	ἀνᾰκεκλήκᾰτον	ἀνᾰκεκλήκᾰμεν	ἀνᾰκεκλήκᾰτε	ἀνᾰκεκλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀνᾰκεκλήκω	ἀνᾰκεκλήκῃς	ἀνᾰκεκλήκῃ	ἀνᾰκεκλήκητον	ἀνᾰκεκλήκητον	ἀνᾰκεκλήκωμεν	ἀνᾰκεκλήκητε	ἀνᾰκεκλήκωσῐ(ν)
	optative	ἀνᾰκεκλήκοιμῐ, ἀνᾰκεκληκοίην	ἀνᾰκεκλήκοις, ἀνᾰκεκληκοίης	ἀνᾰκεκλήκοι, ἀνᾰκεκληκοίη	ἀνᾰκεκλήκοιτον	ἀνᾰκεκληκοίτην	ἀνᾰκεκλήκοιμεν	ἀνᾰκεκλήκοιτε	ἀνᾰκεκλήκοιεν
	imperative		ἀνᾰκέκληκε	ἀνᾰκεκληκέτω	ἀνᾰκεκλήκετον	ἀνᾰκεκληκέτων		ἀνᾰκεκλήκετε	ἀνᾰκεκληκόντων
middle/ passive	indicative	ἀνᾰκέκλημαι	ἀνᾰκέκλησαι	ἀνᾰκέκληται	ἀνᾰκέκλησθον	ἀνᾰκέκλησθον	ἀνᾰκεκλήμεθᾰ	ἀνᾰκέκλησθε	ἀνᾰκέκληνται
	subjunctive	ἀνᾰκεκλημένος ὦ	ἀνᾰκεκλημένος ᾖς	ἀνᾰκεκλημένος ᾖ	ἀνᾰκεκλημένω ἦτον	ἀνᾰκεκλημένω ἦτον	ἀνᾰκεκλημένοι ὦμεν	ἀνᾰκεκλημένοι ἦτε	ἀνᾰκεκλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀνᾰκεκλημένος εἴην	ἀνᾰκεκλημένος εἴης	ἀνᾰκεκλημένος εἴη	ἀνᾰκεκλημένω εἴητον/εἶτον	ἀνᾰκεκλημένω εἰήτην/εἴτην	ἀνᾰκεκλημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἀνᾰκεκλημένοι εἴητε/εἶτε	ἀνᾰκεκλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἀνᾰκέκλησο	ἀνᾰκεκλήσθω	ἀνᾰκέκλησθον	ἀνᾰκεκλήσθων		ἀνᾰκέκλησθε	ἀνᾰκεκλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀνᾰκεκληκέναι				ἀνᾰκεκλῆσθαι
participle	m	ἀνᾰκεκληκώς				ἀνᾰκεκλημένος
	f	ἀνᾰκεκληκυῖᾰ				ἀνᾰκεκλημένη
	n	ἀνᾰκεκληκός				ἀνᾰκεκλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: ανακαλώ (anakaló)

Further reading

• ἀνακαλέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀνακαλέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἀνακαλέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • appeal to idem, page 34.
  • call idem, page 108.
  • cite idem, page 133.
  • entitle idem, page 278.
  • invoke idem, page 458.
  • recall idem, page 678.
  • subpœna idem, page 832.
  • summon idem, page 837.