ἀπορώτερος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.rɔ̌ː.te.ros/ → /a.poˈro.te.ros/ → /a.poˈro.te.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.rɔ̌ː.te.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.poˈro.te.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.poˈro.te.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.poˈro.te.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.poˈro.te.ros/

Adjective

ἀπορώτερος • (aporṓteros) m (feminine ἀπορωτέρᾱ, neuter ἀπορώτερον); first/second declension

1. comparative degree of ἄπορος (áporos)

Declension

First and second declension of ἀπορώτερος; ἀπορωτέρᾱ; ἀπορώτερον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀπορώτερος aporṓteros	ἀπορωτέρᾱ aporōtérā	ἀπορώτερον aporṓteron		ἀπορωτέρω aporōtérō	ἀπορωτέρᾱ aporōtérā	ἀπορωτέρω aporōtérō		ἀπορώτεροι aporṓteroi	ἀπορώτεραι aporṓterai	ἀπορώτερᾰ aporṓtera
Genitive		ἀπορωτέρου aporōtérou	ἀπορωτέρᾱς aporōtérās	ἀπορωτέρου aporōtérou		ἀπορωτέροιν aporōtéroin	ἀπορωτέραιν aporōtérain	ἀπορωτέροιν aporōtéroin		ἀπορωτέρων aporōtérōn	ἀπορωτέρων aporōtérōn	ἀπορωτέρων aporōtérōn
Dative		ἀπορωτέρῳ aporōtérōi	ἀπορωτέρᾳ aporōtérāi	ἀπορωτέρῳ aporōtérōi		ἀπορωτέροιν aporōtéroin	ἀπορωτέραιν aporōtérain	ἀπορωτέροιν aporōtéroin		ἀπορωτέροις aporōtérois	ἀπορωτέραις aporōtérais	ἀπορωτέροις aporōtérois
Accusative		ἀπορώτερον aporṓteron	ἀπορωτέρᾱν aporōtérān	ἀπορώτερον aporṓteron		ἀπορωτέρω aporōtérō	ἀπορωτέρᾱ aporōtérā	ἀπορωτέρω aporōtérō		ἀπορωτέρους aporōtérous	ἀπορωτέρᾱς aporōtérās	ἀπορώτερᾰ aporṓtera
Vocative		ἀπορώτερε aporṓtere	ἀπορωτέρᾱ aporōtérā	ἀπορώτερον aporṓteron		ἀπορωτέρω aporōtérō	ἀπορωτέρᾱ aporōtérā	ἀπορωτέρω aporōtérō		ἀπορώτεροι aporṓteroi	ἀπορώτεραι aporṓterai	ἀπορώτερᾰ aporṓtera
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀπορώτερον aporṓteron				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.