ἀποστερήσαντα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛ̌ː.san.ta/ → /a.pos.teˈri.san.ta/ → /a.pos.teˈri.san.da/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛ̌ː.san.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.teˈre̝.san.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.teˈri.san.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.teˈri.san.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.teˈri.san.da/

Participle

ἀποστερήσαντᾰ • (aposterḗsanta)

1. neuter nominative/accusative/vocative plural of ἀποστερήσᾱς (aposterḗsās)