-ittus
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Doublet of -ītus, from Proto-Italic *-tos.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈit.tus/, [ˈɪt̪ːʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈit.tus/, [ˈit̪ːus]
Suffix edit
-ittus (feminine -itta, neuter -ittum); first/second-declension suffix
- diminutive suffix, used to create nouns
Usage notes edit
Attested in the female form in proper nouns of the Imperial period.
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | -ittus | -itta | -ittum | -ittī | -ittae | -itta | |
Genitive | -ittī | -ittae | -ittī | -ittōrum | -ittārum | -ittōrum | |
Dative | -ittō | -ittō | -ittīs | ||||
Accusative | -ittum | -ittam | -ittum | -ittōs | -ittās | -itta | |
Ablative | -ittō | -ittā | -ittō | -ittīs | |||
Vocative | -itte | -itta | -ittum | -ittī | -ittae | -itta |
Descendants edit
- Italo-Romance:
- Gallo-Romance:
- Ibero-Romance: