Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Doublet of -ītus, from Proto-Italic *-tos.

Pronunciation edit

Suffix edit

-ittus (feminine -itta, neuter -ittum); first/second-declension suffix

  1. diminutive suffix, used to create nouns

Usage notes edit

Attested in the female form in proper nouns of the Imperial period.

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative -ittus -itta -ittum -ittī -ittae -itta
Genitive -ittī -ittae -ittī -ittōrum -ittārum -ittōrum
Dative -ittō -ittō -ittīs
Accusative -ittum -ittam -ittum -ittōs -ittās -itta
Ablative -ittō -ittā -ittō -ittīs
Vocative -itte -itta -ittum -ittī -ittae -itta

Descendants edit

  • Italo-Romance:
    • Italian: -etto, -etta
    • Neapolitan: -itto, -etta
    • Sicilian: -ittu, -itta
  • Gallo-Romance:
  • Ibero-Romance: