Defne

See also: defne and dəfnə

Turkish

Defne ilçesi

Etymology

From Ottoman Turkish دفنه, from Greek δάφνη (dáfni).

Pronunciation

• IPA^(key): [defˈne]

Proper noun

Defne

1. A district of Hatay, Turkey
2. a female given name

Declension

    Declension of Defne

	singular	plural
nominative	Defne	Defneler / Defne'ler
accusative	Defne'yi	Defneleri / Defne'leri
dative	Defne'ye	Defnelere / Defne'lere
locative	Defne'de	Defnelerde / Defne'lerde
ablative	Defne'den	Defnelerden / Defne'lerden
genitive	Defne'nin	Defnelerin / Defne'lerin

    Possession of Defne

	singular	plural
benim (my)	Defne'm	Defnelerim / Defne'lerim
senin (your)	Defne'n	Defnelerin / Defne'lerin
onun (his/her/its)	Defne'si	Defneleri / Defne'leri
bizim (our)	Defne'miz	Defnelerimiz / Defne'lerimiz
sizin (your)	Defne'niz	Defneleriniz / Defne'leriniz
onların (their)	Defne'si / Defneleri / Defne'leri	Defneleri / Defne'leri

Derived terms

• Defneli