Reconstruction:Proto-West Germanic/hring
Proto-West Germanic edit
Etymology 1 edit
From Proto-Germanic *hringaz (“ring, circle”).
Noun edit
*hring m
Inflection edit
Masculine a-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *hring | |
Genitive | *hringas | |
Singular | Plural | |
Nominative | *hring | *hringō, *hringōs |
Accusative | *hring | *hringā |
Genitive | *hringas | *hringō |
Dative | *hringē | *hringum |
Instrumental | *hringu | *hringum |
Derived terms edit
Descendants edit
- Old English: hring, hrincg, hrinċġ, ring; ᚱᛁᚾᚷ (rinġ)
- Old Frisian: hring
- Old Saxon: hring
- Old Dutch: ring
- Old High German: ring, hring
- → Old French: reng, renc, renk, renge, renke, rang, ranc (see there for further descendants)
- → Old French: renge, range (“sword-belt”)
Etymology 2 edit
From Proto-Germanic *hringaz (“ringing sound”).
Noun edit
*hring m
Inflection edit
Masculine a-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *hring | |
Genitive | *hringas | |
Singular | Plural | |
Nominative | *hring | *hringō, *hringōs |
Accusative | *hring | *hringā |
Genitive | *hringas | *hringō |
Dative | *hringē | *hringum |
Instrumental | *hringu | *hringum |