Wiktionary

abat

See also: Abat, Abát, and -abat

Albanian

edit
 
Albanian Wikipedia has an article on:
Wikipedia sq

Etymology

edit

Borrowed from Italian abate.[1][2]

Pronunciation

edit

Noun

edit

abat m (plural abatë)

  1. abbot (superior of an abbey)
  2. An ecclesiastical title close to that of a bishop.
  3. Catholic priest
    Hypernym: prift

Declension

edit
Declension of abat
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative abat abati abatë abatët
accusative abatin
dative abati abatit abatëve abatëve
ablative abatësh
edit

References

edit
  1. ^ Meyer, G. (1891) “abát”, in Etymologisches Wörterbuch der albanesischen Sprache [Etymological Dictionary of the Albanian Language] (in German), Strasbourg: Karl J. Trübner, →DOI, page 1
  2. ^ Dashi, B. (2013) Italianismi nella lingua albanese (in Italian), Edizioni Nuova Cultura, →ISBN, page 51

Further reading

edit
  • Jungg, G. (1895) “abat”, in Fialuur i voghel sccȣp e ltinisct [Small Albanian–Italian dictionary], page 1
  • Mann, S. E. (1948) “abat”, in An Historical Albanian–English Dictionary, London: Longmans, Green & Co., page 1
  • Çabej, E. (1976) “abat”, in Studime etimologjike në fushë të shqipes (in Albanian), volumes II: A–B, Tirana
  • FGJSSH: Fjalor i gjuhës së sotme shqipe [Dictionary of the modern Albanian language]‎[2], 1980, page 1
  • Newmark, L. (1999) “abat”, in Oxford Albanian-English Dictionary‎[3]
  • O. Buchholz, W. Fiedler, et al. (2000) “abat”, in Langenscheidts Handwörterbuch Albanisch (in German), 1 edition, →ISBN, page 27
  • “abat”, in FGJSH: Fjalor i gjuhës shqipe [Dictionary of the Albanian language] (in Albanian), 2006

Aromanian

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Late Latin abbattō, from Latin battō. Compare Romanian abat, abate.

Verb

edit

abat first-singular present indicative (third-person singular present indicative abati or abate, past participle abãtutã)

  1. to make space, distance oneself
  2. to divert, deviate
edit

Catalan

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

Inherited from Latin abbātem (“abbot”), from Ancient Greek ἀββᾶ (abbâ), from Aramaic אבא (’abbā, “father”).

Noun

edit

abat m (plural abats)

  1. abbot
  2. rector
    Synonym: rector
  3. a type of sausage made using the stomach of a pig as the casing, and stuffed with minced meat
edit

Etymology 2

edit

Verb

edit

abat

  1. inflection of abatre:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

References

edit
  • “abat” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.

Cebuano

edit

Pronunciation

edit
  • Hyphenation: a‧bat

Noun

edit

abat

  1. (folklore) a vampirelike creature or monster

Verb

edit

abat

  1. to be a prey or victim to this creature
  2. (of an abat) to hunt or attack prey

Anagrams

edit

French

edit

Pronunciation

edit

Verb

edit

abat

  1. third-person singular present indicative of abattre

Noun

edit

abat m (plural abats)

  1. giblet

Further reading

edit

Garo

edit

Etymology

edit

Borrowed from Bengali আবাদ (abad). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Noun

edit

abat

  1. cultivation

Hiligaynon

edit

Verb

edit

abat (diminutive abát-ábat, causative paábat, frequentative abát-ábat)

  1. to follow after

Kapampangan

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈabət/ [ˈäː.bət]
  • Hyphenation: a‧bat

Verb

edit

ábat

  1. to accost
  2. to ambush

Louisiana Creole

edit

Etymology

edit

From French abattre.

Pronunciation

edit

IPA(key): /a.ba.twa/

Verb

edit

abat

  1. To discourage
  2. To depress

References

edit
  • Klingler, T. A., & Valdman, A. (1998). Dictionary of Louisiana Creole. Indiana Univ. Press.

Norman

edit

Etymology

edit

From Old French abatre, from Late Latin abbattere, from Latin battere.

Pronunciation

edit

Noun

edit

abat m

  1. a downpour of rain

References

edit
  • Spence, N.C.W. (1960). Glossary of Jersey-French. Oxford: Blackwell. p. 39.

Occitan

edit

Etymology

edit

From Old Occitan, from Latin abbās, abbātem (“abbot”), from Ancient Greek ἀββᾶ (abbâ), from Aramaic אבא (’abbā, “father”).

Pronunciation

edit

Noun

edit

abat m (plural abats)

  1. abbot

Romanian

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /aˈbat/
  • Rhymes: -at
  • Hyphenation: a‧bát

Verb

edit

abat

  1. inflection of abate:
    1. first-person singular present indicative/subjunctive
    2. third-person plural present indicative

Semai

edit

Etymology

edit

From Proto-Mon-Khmer *ɟban ~ *ɟbaan (“skirt; girdle”).

Noun

edit

abat[1]

  1. cloth, dress, garment

References

edit
  1. ^ Basrim bin Ngah Aching (2008) Kamus Engròq Semay – Engròq Malaysia, Kamus Bahasa Semai – Bahasa Malaysia, Bangi: Institut Alam dan Tamadun Melayu, Universiti Kebangsaan Malaysia

Tagalog

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

abát (Baybayin spelling ᜀᜊᜆ᜔)

  1. ambush; snare; waylaying

Derived terms

edit

Anagrams

edit

Turkish

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /aːbat/
  • Hyphenation: a‧bat

Etymology 1

edit

Inherited from Ottoman Turkish آباد (abad, “future eternities”),[1][2] from Arabic آبَاد (ʔābād).

Noun

edit

abat (definite accusative abadı, uncountable)

  1. (obsolete) plural of ebet.
Declension
edit
Declension of abat
singular plural
nominative abat abatlar
definite accusative abadı abatları
dative abada abatlara
locative abatta abatlarda
ablative abattan abatlardan
genitive abadın abatların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular abadım abatlarım
2nd singular abadın abatların
3rd singular abadı abatları
1st plural abadımız abatlarımız
2nd plural abadınız abatlarınız
3rd plural abatları abatları
definite accusative
singular plural
1st singular abadımı abatlarımı
2nd singular abadını abatlarını
3rd singular abadını abatlarını
1st plural abadımızı abatlarımızı
2nd plural abadınızı abatlarınızı
3rd plural abatlarını abatlarını
dative
singular plural
1st singular abadıma abatlarıma
2nd singular abadına abatlarına
3rd singular abadına abatlarına
1st plural abadımıza abatlarımıza
2nd plural abadınıza abatlarınıza
3rd plural abatlarına abatlarına
locative
singular plural
1st singular abadımda abatlarımda
2nd singular abadında abatlarında
3rd singular abadında abatlarında
1st plural abadımızda abatlarımızda
2nd plural abadınızda abatlarınızda
3rd plural abatlarında abatlarında
ablative
singular plural
1st singular abadımdan abatlarımdan
2nd singular abadından abatlarından
3rd singular abadından abatlarından
1st plural abadımızdan abatlarımızdan
2nd plural abadınızdan abatlarınızdan
3rd plural abatlarından abatlarından
genitive
singular plural
1st singular abadımın abatlarımın
2nd singular abadının abatlarının
3rd singular abadının abatlarının
1st plural abadımızın abatlarımızın
2nd plural abadınızın abatlarınızın
3rd plural abatlarının abatlarının

Etymology 2

edit

Inherited from Ottoman Turkish آباد (abad, “prosperous, in good condition, not in ruins, not deserted and neglected”),[1][3] from Persian آباد (âbâd, “inhabitable, inhabited, populous, cultivated”).[4]

Adjective

edit

abat

  1. (archaic) Developed, flourishing, cultivated.
    Synonyms: bayındır, bakımlı, mamur, elverişli, ongun
  2. (archaic) Comfortable, prosperous.
    Synonyms: müreffeh, ongun, muvaffakiyetli
Declension
edit
Predicative forms of abat
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) abadım abat mıyım?
sen (you are) abatsın abat mısın?
o (he/she/it is) abat / abattır abat mı?
biz (we are) abadız abat mıyız?
siz (you are) abatsınız abat mısınız?
onlar (they are) abat(lar) abat(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) abattım abat mıydım?
sen (you were) abattın abat mıydın?
o (he/she/it was) abattı abat mıydı?
biz (we were) abattık abat mıydık?
siz (you were) abattınız abat mıydınız?
onlar (they were) abattılar abat mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) abatmışım abat mıymışım?
sen (you were) abatmışsın abat mıymışsın?
o (he/she/it was) abatmış abat mıymış?
biz (we were) abatmışız abat mıymışız?
siz (you were) abatmışsınız abat mıymışsınız?
onlar (they were) abatmışlar abat mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) abatsam abat mıysam?
sen (if you) abatsan abat mıysan?
o (if he/she/it) abatsa abat mıysa?
biz (if we) abatsak abat mıysak?
siz (if you) abatsanız abat mıysanız?
onlar (if they) abatsalar abat mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Derived terms
edit

References

edit
  1. ↑ 1.0 1.1 Redhouse, James W. (1890) “آباد”, in A Turkish and English Lexicon‎[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 6
  2. ^ Çağbayır, Yaşar (2007) “abad¹”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 77
  3. ^ Çağbayır, Yaşar (2007) “abad²”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 77
  4. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “abat”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

edit
  • “abat”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=abat&oldid=84072589"