Hungarian edit

Etymology edit

Borrowed from German Absurdität.[1] With Latinate -itás ending.

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈɒpsurditaːʃ]
  • Hyphenation: ab‧szur‧di‧tás

Noun edit

abszurditás (plural abszurditások)

  1. absurdity

Declension edit

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative abszurditás abszurditások
accusative abszurditást abszurditásokat
dative abszurditásnak abszurditásoknak
instrumental abszurditással abszurditásokkal
causal-final abszurditásért abszurditásokért
translative abszurditássá abszurditásokká
terminative abszurditásig abszurditásokig
essive-formal abszurditásként abszurditásokként
essive-modal
inessive abszurditásban abszurditásokban
superessive abszurditáson abszurditásokon
adessive abszurditásnál abszurditásoknál
illative abszurditásba abszurditásokba
sublative abszurditásra abszurditásokra
allative abszurditáshoz abszurditásokhoz
elative abszurditásból abszurditásokból
delative abszurditásról abszurditásokról
ablative abszurditástól abszurditásoktól
non-attributive
possessive - singular
abszurditásé abszurditásoké
non-attributive
possessive - plural
abszurditáséi abszurditásokéi
Possessive forms of abszurditás
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. abszurditásom abszurditásaim
2nd person sing. abszurditásod abszurditásaid
3rd person sing. abszurditása abszurditásai
1st person plural abszurditásunk abszurditásaink
2nd person plural abszurditásotok abszurditásaitok
3rd person plural abszurditásuk abszurditásaik

Synonyms edit

References edit

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN