Latin edit

Etymology edit

Frequentative from ad- (near, at; towards, to) +‎ auctō (increase much), from augeō (increase).

Pronunciation edit

Verb edit

adauctō (present infinitive adauctāre, perfect active adauctāvī, supine adauctātum); first conjugation

  1. to augment or increase much or greatly

Conjugation edit

   Conjugation of adauctō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present adauctō adauctās adauctat adauctāmus adauctātis adauctant
imperfect adauctābam adauctābās adauctābat adauctābāmus adauctābātis adauctābant
future adauctābō adauctābis adauctābit adauctābimus adauctābitis adauctābunt
perfect adauctāvī adauctāvistī adauctāvit adauctāvimus adauctāvistis adauctāvērunt,
adauctāvēre
pluperfect adauctāveram adauctāverās adauctāverat adauctāverāmus adauctāverātis adauctāverant
future perfect adauctāverō adauctāveris adauctāverit adauctāverimus adauctāveritis adauctāverint
passive present adauctor adauctāris,
adauctāre
adauctātur adauctāmur adauctāminī adauctantur
imperfect adauctābar adauctābāris,
adauctābāre
adauctābātur adauctābāmur adauctābāminī adauctābantur
future adauctābor adauctāberis,
adauctābere
adauctābitur adauctābimur adauctābiminī adauctābuntur
perfect adauctātus + present active indicative of sum
pluperfect adauctātus + imperfect active indicative of sum
future perfect adauctātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present adauctem adauctēs adauctet adauctēmus adauctētis adauctent
imperfect adauctārem adauctārēs adauctāret adauctārēmus adauctārētis adauctārent
perfect adauctāverim adauctāverīs adauctāverit adauctāverīmus adauctāverītis adauctāverint
pluperfect adauctāvissem adauctāvissēs adauctāvisset adauctāvissēmus adauctāvissētis adauctāvissent
passive present adaucter adauctēris,
adauctēre
adauctētur adauctēmur adauctēminī adauctentur
imperfect adauctārer adauctārēris,
adauctārēre
adauctārētur adauctārēmur adauctārēminī adauctārentur
perfect adauctātus + present active subjunctive of sum
pluperfect adauctātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present adauctā adauctāte
future adauctātō adauctātō adauctātōte adauctantō
passive present adauctāre adauctāminī
future adauctātor adauctātor adauctantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives adauctāre adauctāvisse adauctātūrum esse adauctārī adauctātum esse adauctātum īrī
participles adauctāns adauctātūrus adauctātus adauctandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
adauctandī adauctandō adauctandum adauctandō adauctātum adauctātū

Derived terms edit

Related terms edit

References edit

  • adaucto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • adaucto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.