adelen
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
adelen
- (transitive) to ennoble (to bestow with nobility)
- De koning besloot de moedige ridder te adelen. ― The king decided to ennoble the brave knight.
- Na zijn heldendaad werd hij geadeld door de vorst. ― After his act of heroism, he was ennobled by the monarch.
- Het was een zeldzame eer om te worden geadeld in die tijd. ― It was a rare honor to be ennobled during that era.
- (transitive) to ennoble, elevate, edify
- Zijn woorden adelden de geest van de luisteraars. ― His words ennobled the spirits of the listeners.
- Literatuur heeft de kracht om de ziel te adelen. ― Literature has the power to elevate the soul.
- Muziek kan onze gedachten adelen en verheffen. ― Music can edify and uplift our thoughts.
Inflection edit
Inflection of adelen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | adelen | |||
past singular | adelde | |||
past participle | geadeld | |||
infinitive | adelen | |||
gerund | adelen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | adel | adelde | ||
2nd person sing. (jij) | adelt | adelde | ||
2nd person sing. (u) | adelt | adelde | ||
2nd person sing. (gij) | adelt | adelde | ||
3rd person singular | adelt | adelde | ||
plural | adelen | adelden | ||
subjunctive sing.1 | adele | adelde | ||
subjunctive plur.1 | adelen | adelden | ||
imperative sing. | adel | |||
imperative plur.1 | adelt | |||
participles | adelend | geadeld | ||
1) Archaic. |
Finnish edit
Noun edit
adelen
Norwegian Bokmål edit
Noun edit
adelen m
Norwegian Nynorsk edit
Noun edit
adelen m