adiectivum
LatinEdit
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /ad.i̯ekˈtiː.u̯um/, [äd̪i̯ɛkˈt̪iːu̯ʊ̃ˑ]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ad.jekˈti.vum/, [äd̪jekˈt̪iːvum]
Etymology 1Edit
Ellipsis of nōmen adiectīvum (“additional noun”), as a calque of Ancient Greek ὄνομα ἐπίθετον (ónoma epítheton, “additional noun”).
NounEdit
adiectīvum n (genitive adiectīvī); second declension
DeclensionEdit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | adiectīvum | adiectīva |
Genitive | adiectīvī | adiectīvōrum |
Dative | adiectīvō | adiectīvīs |
Accusative | adiectīvum | adiectīva |
Ablative | adiectīvō | adiectīvīs |
Vocative | adiectīvum | adiectīva |
Etymology 2Edit
Inflected form of adiectīvus (“additional”).
AdjectiveEdit
adiectīvum
- inflection of adiectīvus: