Latin edit

Etymology edit

From adiungō (to join) +‎ -īvus.

Pronunciation edit

Adjective edit

adjūnctīvus (feminine adjūnctīva, neuter adjūnctīvum); first/second-declension adjective

  1. Alternative form of adiūnctivus

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adjūnctīvus adjūnctīva adjūnctīvum adjūnctīvī adjūnctīvae adjūnctīva
Genitive adjūnctīvī adjūnctīvae adjūnctīvī adjūnctīvōrum adjūnctīvārum adjūnctīvōrum
Dative adjūnctīvō adjūnctīvō adjūnctīvīs
Accusative adjūnctīvum adjūnctīvam adjūnctīvum adjūnctīvōs adjūnctīvās adjūnctīva
Ablative adjūnctīvō adjūnctīvā adjūnctīvō adjūnctīvīs
Vocative adjūnctīve adjūnctīva adjūnctīvum adjūnctīvī adjūnctīvae adjūnctīva

References edit